Η παράχαραξη της ιστορίας στο γυναικείο βόλεϊ συνεχίζεται ακάθεκτα με βίαιο τρόπο


To όγδοο Κύπελλο Ελλάδος κατέκτησε σήμερα το γυναικείο τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού στην Σαντορίνη, προσθέτοντας ακόμη ένα τρόπαιο σε ένα τμήμα που πριν επτά μόλις χρόνια ήταν άτιτλο και τον Παναθηναϊκό κραταία δύναμη του αθλήματος.

Πριν οκτώ χρόνια, τα κορίτσια του Τ.Φλώρου επικρατούσαν με χαρακτηριστική άνεση του Ολυμπιακού 3-1, με την ομάδα από τον Πειραία να πανηγυρίζει την πρώτη συμμετοχή της σε τελικό Κυπέλλου.


Σήμερα ο Ολυμπιακός χωρίς αντίπαλο σήκωσε άλλο ένα Κύπελλο στο ρελαντί, με τον Παναθηναϊκό όχι μόνο να μην συμμετέχει στον τελικό, όχι μόνο να μην βρίσκεται στο Final 4...αλλά να έχει βάλει οικιοθελώς λουκέτο στο πιο πετυχημένο τμήμα του «πράσινου» Ερασιτέχνη.

Σίγουρα σε πολλούς η σημερινή είδηση της νέας κατάκτησης των πριν λίγα χρόνια άτιτλων και χωρίς ιστορία στο γυναικείο βόλεϊ, να μην λέει τίποτα και απλά να την διαβάζουν απλά ως κάποιο νέο. Ακόμη και κόσμος μας που πριν λίγα χρόνια τραβιόταν σε όλα τα κλειστά της Ελλάδας και της Ευρώπης, πλέον προσπερνάει τέτοιες ειδήσεις, σαν να έχει ξεχάσει, έχοντας υποστεί πληρή ανοσία.

Όμως δυστυχώς κάποιοι θυμόμαστε και τέτοιες ειδήσεις πονάνε διπλά και τριπλά, γιατί βιώνουμε την πλήρη παραχάραξη της ιστορίας στο συγκεκριμένο άθλημα. Η σημερινή κατάκτηση του γαύρου αποτελεί ακόμη μια μαχαιριά στην καρδιά, γιατί μόνοι μας επιλέξαμε να μην υπάρχουμε στον χώρο.

Από την μία η δικτατορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο με τα πολλά βρώμικα περισσευούμενα εκατομμύρια και από την άλλη η σταδική εσωτερική διάλυση μας, με λίγες διοικήσεις και άφαντο κόσμο, μας έφτασαν στο σήμερα...να κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι έχουμε ζήσει...

Η οργή έγινε αγανάκτηση, η αγανάκτηση λύπη και η λύπη αρκείται σε ένα πικρό κρίμα...


ΥΓ: Το μεγαλύτερο λάθος μας ήταν πως δεν κοιταχτήκαμε ποτέ στον καθρέφτη και όταν έπρεπε να δηλώσουμε παρών, ξέμειναν λίγοι εκατοντάδες να προσπαθούν να ορθώσουν ανάστημα με ψυχή απέναντι σε αναπόφευκτες καταστάσεις.

ΥΓ2: Όλοι πονάμε για τον Ερασιτέχνη, όλοι απαιτούμε, όλοι ζητάμε, όλοι φωνάζουμε, αλλά τα κλειστά που δινόντουσαν «πράσινα» πάρτι ερήμωσαν σταδιακά...οι πόρτες του Ερασιτέχνη άνοιξαν και ίσως αύριο να φωνάζουμε πως πρέπει να κλείσουν γιατί μπάζει...πολύ.

Σχόλια