Να υπήρχαν κι άλλοι...


Mια πολύ όμορφη στιγμή επιφύλασσε η σημερινή με την ανανέωση του Γιώργου Πρίντεζη στον Ολυμπιακό και την ολοκλήρωση της καριέρας του στην ομάδα που ήταν οπαδός από μικρός.

Ο αθλητής του Ολυμπιακού απέρριψε προτάσεις που του προσέφεραν περισσότερα λεφτά για εκείνη της ομάδας του και οι δηλώσεις του στις κάμερες και ο τρόπος που έγιναν, ήταν μια ελπίδα για τον στυγνό επαγγελματισμό που βιάζει καθημερινά τον παγκόσμιο αθλητισμό.


Όσο και να διαφέρουμε με τις τακτικές και την νοοτροπία του Ολυμπιακού, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε πως τέτοιες εικόνες μόνο θετικά συναισθήματα μας γεμίζουν. Αν είσαι οπαδός μιας ομάδας, η πεμπτουσία του αθλητισμού είναι ο παίκτης που φοράει την φανέλα με το έμβλημα που αγαπάς, να νιωθει όπως και εσύ και να μην πουλάει την ομάδα για τα λεφτά.

Προσωπικά, τέτοιοι αθλητές μου είναι πολύ περισσότερο συμπαθείς και τους βγάζω το καπέλο από δικούς μας που είναι η απόδειξη πως τα λεφτά κινούν τον πλανήτη.

Είναι μεγάλη μαγκιά να μην "λυγίζεις" και να μην πουλάς το έμβλημα σου για ένα καλύτερο συμβόλαιο.

Μακάρι σαν τον Πρίντεζη να υπήρχαν όλο και περισσότεροι, τέτοιοι αθλητές.

ΥΓ: Πριν λίγα χρόνια είχε χαρακτηρίσει "πράγμα" την φανέλα του Παναθηναϊκού. Με τις πράξεις του δείχνει πως το πράσινο είναι κάτι εντελώς ξένο για τον ίδιο. Όσο κι αν με ενόχλησε τότε αυτός ο χαρακτηρισμός, τόσο περισσότερο γουστάρω έναν παίκτη που κάνει πράξη τα λόγια του, από έναν άλλον που είναι όπου φυσάνε τα μηδενικά.


Σχόλια