Δυστυχώς τα λάβαρα δεν είναι πια εδώ


Η ζωή προχωράει και όσο δυνατές κι αν είναι οι αναμνήσεις που έχουμε από αυτό το τμήμα δεν παύουν να παραμένουν μοναδικές. Καλώς ή κακώς για πολλά χρόνια ζούσαμε την ιδεατή Παναθηναϊκή κατάσταση στο μπάσκετ και πρέπει όλοι να αντιλαμβανόμαστε πόσο δύσκολο -αν όχι ουτοπικό- είναι να την ξαναζήσουμε.


Ο Παύλος, ο Θανάσης, ο Ζοτς, ο Δημήτρης, ο Φράγκι, ο Ντέγιαν δεν είναι πια εδώ. Μπορεί να αργήσουμε αρκετά για να βρούμε ξανά ηγέτες αλλά που θα πάει...

Ο κόσμος του Συλλόγου μοιραία θα ασκεί πιο εύκολα κριτική πλέον στο τμήμα γιατί δεν υπάρχουν αυτά τα άτομα να τον καθυσηχάσουν ότι όλα στο τέλος θα πάνε καλά. Ελπίζω μόνο να μην ψάχνουν στα πρόσωπα του Καλάθη, του 29 και του Παππά να βρουν ομοιότητες γιατί θα κοροϊδεύουν πάνω από όλα τους ίδιους, τους εαυτούς τους.

Σχόλια