Aπέτυχε ξανά

O Παναθηναϊκός για ακόμη μια χρονιά δεν εκμεταλλεύτηκε το δώρο που του έκανε η κληρωτίδα και το προβάδισμα που του έδινε το πρώτο ματς. Το  Champions League για ακόμη μια σεζόν θα μείνει όνειρο απατηλό και η πρόκριση στο Europa League είναι επιβεβλημένη για την ομάδα, αν δεν θέλει να κάψει από τον Αύγουστο όλη την χρονιά.

Η Μπριζ ήταν μια
κακή ομάδα και αυτό φάνηκε και στα δύο ματς. Όμως όταν σε κερδίζει 3-0 στο δεύτερο ματς -που το έλεγχες μέχρι και το πρώτο γκολ στο 53'- εσύ σαν Παναθηναϊκός είσαι χειρότερος. Δεν θα γράψω για ξεφτίλες και άλλα τέτοια αλλά είναι σίγουρο πως ο Παναθηναϊκός απέτυχε και φέτος, μετά το περυσινό πάθημα με την Λιέγη.

Αν και η ομάδα στάθηκε καλύτερα στο μεγαλύτερο μέρος των δύο αγώνων, έδειξε πως δεν μπορεί ακόμα να διαχειριστεί κάποιες καταστάσεις που είναι συνηθισμένες, αν θες να ανέβεις επίπεδο. Να στραβώνει το ματς από μια φάση, συμβαίνει σε κάθε ομάδα. Κι εκεί ξεχωρίζουν αυτές που έχουν παίκτες-ηγέτες και σύνολο επιπέδου. Ο Παναθηναϊκός μόλις έφαγε το πρώτο γκολ -που ήταν κόντρα στην ροή του ματς κι ας είχαν οι Βέλγοι την κατοχή- κοκκάλωσε και μέχρι να ανασυνταχθεί έφαγε και το δεύτερο από την γκέλα που έγινε στο τείχος και άλλαξε πορεία η μπάλα. Ενώ στο 2-0 έχεις το δικαίωμα με ένα γκολ να πας το ματς στην παράταση, η ομάδα έδειξε πως δεν είχε καθαρό μυαλό και δεν μπορούσε να πιέσει στο μισάωρο και κάτι που απέμενε.

Ναι μεν το περυσινό πάθημα έγινε μάθημα αφού αντιμετώπισε πιο σοβαρά και σωστά την σειρά η ομάδα, όμως έδειξε πως της λείπουν απαραίτητα στοιχεία για να κερδίσει ομάδες της πλάκας. Γιατί οι Βέλγοι τέτοια ομάδα ήταν και αν δεν μεταμορφωθούν σε Μπαρτσελόνα σε δύο εβδομάδες, τότε αυτοί που θα κληρωθούν μαζί τους θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί.

Η ομάδα είχε την μεγάλη ευκαιρία να πάρει την πρόκριση και να πάει στα play off χωρίς άγχος να πάει για το κάτι παραπάνω. Αντί για την άνεση λοιπόν που θα έδινε ένα σημερινό θετικό αποτέλεσμα, οι παίκτες μας "προτίμησαν" το άγχος και την πίεση που θα έχουν μοιραία για την πρόκριση στο Europa League. Γιατί αν δεν προκριθούν ο Παναθηναϊκός από την αρχή της χρονιάς θα έχει κάνει κι άλλο βήμα πίσω.

Αν περνάγαμε θα έγραφα πόσο συγκεντρωμένα και με μυαλό παίζαμε, πόσο μου άρεσαν οι Ζέκα, Καρέλης, Νίνης, Κουτρουμπής και Ταυλαρίδης, πόσο έχουν δουλευτεί -και φαίνονται- οι γρήγοροι συνδιασμοί, πως ο Αναστασίου άφησε τα Ολλανδικά επιθετικά μοντέλα και έγινε πιο ρεαλιστής και άλλα όμορφα. Όμως όταν τρως 3 γκολ από αυτήν την Μπριζ και δεν μπορείς ξανά να περάσεις έναν εύκολο αντίπαλο, όλα αυτά πάνε περίπατο.

Πιθανότατα το Europa League είναι η σωστή διοργάνωση για τα μέτρα μας, αλλά σίγουρα την Παρασκευή θα είμαστε στην λάθος κλήρωση.

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει ανάγκη μεγάλες επιτυχίες και τέτοιες δεν είναι ούτε μια νίκη επί της Μπριζ, ούτε μια πρόκριση επί της Μίντλαντ.


ΥΓ: Οι δύο μεταγραφές που ποντάραμε ήταν απών στα πιο σημαντικά μας ματς. Ο ένας στα κέντρα αποθεραπείας και ο άλλος σπίτι του να έχει αγκαλιά την κόκκινη κάρτα.

ΥΓ2: Αποκλεισμός φαντάζομαι δεν σημαίνει και πωλήσεις.