Ο Δ.Καρμοίρης με μόνο σκοπό να τον διαβάσει ή -για να το θέσω πιο σωστά- να ασχοληθεί κανείς μαζί του, είπε να θυμήσει ξανά πόσο κόμπλεξ τραβάει με τον Παναθηναϊκό. Ο δημοσιογράφος που τον πλάσαραν σαν αντικειμενικό, αλλά το επίπεδο και το ταλέντο του ήταν χαμηλό και διάλεξε τον δρόμο του σανού μπας και καταφέρει να κάνει κάτι στην ζωή του.
Τελικά κάτι καταφέρνει, μιας και είναι αδύνατον να περάσει απαρατήρητο το νέο του άρθρο στο οποίο αναρρωτιέται γιατί ένας
Αθλητικός Σύλλογος τιμάει τους πρωταθλητές των ερασιτεχνικών του τμημάτων. Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους του πως εν έτει 2015 που τα πάντα κινούνται γύρω από τα λεφτά και τα ναρκωτικά, υπάρχει ένας Σύλλογος που προσπαθεί να προωθήσει αθλήματα που δεν έχουν την αντίστοιχη δημοτικότητα άλλων.
Του Δημοσθένη του μιλάς για "ευ αγωνίζεσθαι" και σου ψελλίζει ένα δειλό "why". Tι να του εξηγήσεις και τι να καταλάβει αυτός ο άνθρωπος. Θα μπορούσε να αντιληφθεί ποια είναι η αξία να τιμάς τα ερασιτεχνικά τμήματα (που είναι σίγουρα πολύ λιγότερο βρώμικα από τον επαγγελματικό αθλητισμό), όταν στην δουλειά του το μόνο που προσπαθεί είναι να γίνει λαϊκιστής και αρεστός μέσω τρίτων και όχι ουσιαστικός αφήνοντας κάτι στο κοινό του, μέσω των τεκμηριομένων απόψεων του;
Για αυτό Καρμοίρη θα μείνεις με ένα "why" μια ζωή...
ΥΓ: Ο Ζοτς, αν μη τι άλλο, ανέκαθεν ήξερε ποιους είχε απέναντι του και τι ρόλο παρίστανε κάθε δημοσιογράφος. Τότε που όλοι κριτικάρανε την επιλογή του να αφήσει σύξυλο αυτό το κόσμημα της Ελληνικής δημοσιογραφίας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου