Πορεία ελπίδας


Όταν ο Παναθηναικός κέρδισε τον Ολυμπιακό στου Ρέντη είχα σκεφτεί να γράψω ένα κείμενο με τον τίτλο νίκη ελπίδας. Τελικά αποφάσισα να περιμένω και τις δύο τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου με Εθνικό Αλεξανδρούπολης και ΠΑΟΚ να δω εάν τελικά καταφέρει να κάνει την υπέρβαση με την είσοδο στην τετράδα.


Νίκη στην Κυψέλη απέναντι στον Εθνικό, τα δύο σετ που επιζητούσε στην Πυλαία και ως κερασάκι στην τούρτα την νίκη στο ται-μπρέικ. Υπέρβαση η είσοδο στην τετράδα όταν στην αρχή της χρονιάς στόχος ήταν να αποφύγουμε την ψυχοφθόρο διαδικασία των πλει-άουτ.

Σιγά-σιγά όμως όσο περνούσε το πρωτάθλημα άλλαζαν οι στόχοι απο την οκτάδα, και την εξάδα και στους ημιτελικούς να προηγείσαι με 2-1 στις νίκες έναντι ενός αντιπάλου που έχει καλύτερο ρόστερ απο εσένα. Η ομάδα έφτασε στο πικ της απόδοσης της και όπως ανέφερε ο Ανδρεόπουλος η ομάδα χτύπησε ταβάνι στην απόδοση και φυσιολογικά ο ΠΑΟΚ πήρε την πρόκριση στον τελικό.

Πριν συνεχίσω μια απαραίτητη εξήγηση. Γνωρίζω ότι το συγκεκριμένο τμήμα έχει Πρωταθλήματα, Κύπελλα, ευρωπαϊκούς τελικούς και σπουδαίους Έλληνες και ξένους παίκτες που έχουν αγωνιστεί κατά το παρελθόν Όμως επειδή μου αρέσει να είμαι ρεαλιστής οι στόχοι ήταν συγκεκριμένοι φέτος και για να γίνει το βήμα παραπάνω χρειάζονται χρήματα.

Τρανύτερο παράδειγμα ο σημερινός μας αντίπαλος ο οποίος έκανε την υπέρβαση και με δύο ξένους εγνωσμένης αξίας κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του και στοχεύει στον δεύτερο το Πρωτάθλημα. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν μπορώ να πω ότι αισιοδοξώ και θα είναι πραγματικά κρίμα εάν αυτή η ομάδα δεν ενισχυθεί με δυο-τρεις΄σημαντικές κινήσεις.

Όπως είναι πραγματικά κρίμα για αυτό τον κόσμο ο οποίος και πέρυσι και φέτος έχει κάνει την Κυψέλη δεύτερο σπίτι του όταν άλλοι με μεγαλύτερες βλέψεις τον γεμίζουν αραιά και που. Είναι η ευκαιρία η ομάδα να επιστρέψει και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να ανέβει επίπεδο

   

Σχόλια