AYTA ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟ SITE CONTRA.
Για κάποιους το πιο εντυπωσιακό γεγονός της 2ης αγωνιστικής ήταν η ανατροπή του Παναθηναϊκού. Για κάποιους άλλους το άνετο πέρασμα του ΠΑΟΚ από τα Χανιά ή το 2 στα 2 του πρωτοπόρου Ατρόμητου. Προσωπικά με εντυπωσίασε κάτι άλλο: Η άρνηση του Ολυμπιακού να δεχτεί μια γκέλα ως απλή γκέλα. Και να μην διαμαρτυρηθεί, ξεσηκώσει, γκρινιάξει λες και συνέβη κάτι συγκλονιστικό. Όταν λέω Ολυμπιακός, εννοώ τον οργανισμό. Που περιλαμβάνει την ΠΑΕ, όπως εκφράστηκε από τον Σάββα Θεοδωρίδη, τις οπαδικές εφημερίδες και τα οπαδικά σάιτ, τους αρθρογράφους που λειτουργούν σαν ανεπίσημοι εκπρόσωποι τύπου του κλαμπ κ.λ.π.
Η αντίληψη της υπερδύναμης
Περισσότερο απ’ όλα βέβαια δεν με εντυπωσιάζουν τα παραπάνω. Τα οποία άλλωστε, συμβαίνουν σχεδόν πάντα. Και θα σας πω και γιατί συμβαίνουν. Διότι πρέπει να παγιωθεί η αντίληψη σε όλο το σύστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου ότι ο Ολυμπιακός δεν γίνεται να γκελάρει φυσιολογικά. Απλώς δεν γίνεται. Είναι τόσο υπερβολικά, μοναδικά, εξωφρενικά, απίστευτα καλός που μονάχα με κόντρα διαιτησία και με αντιπάλους – δρεπανηφόρα μπορεί και να μην κερδίσει Εφόσον δεν κερδίσει δε, κάποιος θα την πληρώσει.
Πρόκειται για μια αντίληψη με πολλά και διαφορετικά οφέλη για τους "ερυθρόλευκους" και για αυτό συντηρείται με κάθε τρόπο. Πρόκειται επίσης μια αντίληψη, ποδοσφαιρικά, εντελώς λάθος. Οι πρωταθλητές έχουν αναμφίβολα το καλύτερο ρόστερ στην Ελλάδα. Αλλά παράλληλα έχουν και ένα εντελώς καινούργιο ρόστερ. Σε ποιο σύμπαν λοιπόν, μια ομάδα με τόσα νέα πρόσωπα δεν χρειάζεται χρόνο για να ρολάρει; Σε ποιο σύμπαν θα εμφανιστεί μια ενδεκάδα με εφτά, οκτώ, εννιά παίκτες που δεν έχουν παίξει ποτέ ξανά μαζί και δεν θα είναι ασύνδετη, προβληματική; Σε ποιο σύμπαν απαγορεύεται να έρθει ισόπαλη; Ξέρετε όλοι σε ποιο. Στο μαγικό σύμπαν της ελληνικής Super League.
Πέρυσι, στην Ισπανία, η Ατλέτικο Μαδρίτης, με πλάνο, πίστη, πάθος κατάφερε να βάλει από κάτω τα πολλαπλάσια μπάτζετ της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ. Πράγμα που ήταν, το γνωρίζουν και οι δυο μεγάλοι της Primera Division, ένεση φρεσκάδας για το πιο προβλέψιμο μεγάλο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, η σκέψη ότι ο Παναθηναϊκός π.χ., με ξεκάθαρη έλλειψη ποιότητας σε σχέση με τον Ολυμπιακό, αλλά με περίσσευμα ομοιογένειας, ίσως και να διεκδικήσει την πρωτιά, θεωρείται από αστεία έως "πήγαινε παιδάκι μου να σε δει ένας γιατρός".
Ο θυμός των οπαδών
Κι ωστόσο, ούτε αυτό είναι που μου έκανε τελικά τη μεγαλύτερη εντύπωση. Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου την έκανε ο ειλικρινής θυμός αρκετών (νομίζω και ελπίζω όχι των περισσότερων) φίλων του Ολυμπιακού για τη... μαχητικότητα του Παναιτωλικού. Δηλαδή, αλήθεια, χαλάστηκαν. Είδαν "δρεπάνια", "τσεκούρια", "αγρίους" όπως έγραψε ένα... εμπνευσμένο πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας. Έκαναν σημαία τους τραυματισμούς, παρότι ο Εντινγκά τραυματίζεται σε σύγκρουση κεφάλι με κεφάλι με τον αντίπαλο του (που θα μπορούσε να τραυματιστεί εξίσου) και ο Μανιάτης από ένα απλό, δυνατό, φάουλ. Έχουν, φαίνεται, εθιστεί τόσο πολύ σε υποδοχές τύπου... Εργοτέλη, που ξέχασαν ποιο είναι το πραγματικό ποδόσφαιρο. Το πραγματικό ποδόσφαιρο είναι ο Παναιτωλικός. Που θα αμυνθεί, θα κλωτσήσει, θα "σκυλιάσει" για να πάρει ό,τι μπορεί.
Οι "ερυθρόλευκοι" οπαδοί δεν θα έπρεπε να έχουν ξενερώσει το Σάββατο. Θα έπρεπε να έχουν χαρεί που επιτέλους κάποιος κόντραρε στα ίσια την ομάδα τους. Θα έπρεπε στην πραγματικότητα να θέλουν κάθε εκτός έδρας ματς να είναι σαν κι εκείνο του Αγρινίου. Ίσως έτσι, τα εντός έδρας ματς να μην παιζόταν σε μισοάδειο "Καραϊσκάκη".
Αλλά βέβαια, όταν σε έχουν πείσει ότι απέχεις έτη φωτός από τους φτωχούς ιθαγενείς, τότε φυσιολογικά θυμώνεις έτσι και τολμήσουν να σου υψώσουν ανάστημα. Θύμωσε όσο θες. Μη νομίζεις όμως ότι ο θυμός σου έχει την παραμικρή σχέση με την κανονική μπάλα. Με τη απολύτως στρεβλή νοοτροπία που σου έχουν εμφυσήσει διάφοροι μεγαλοπαράγοντες πιθανότατα να έχει μεγάλη σχέση. Με το ποδόσφαιρο πάντως όχι.
Υ.Γ. Εδώ θέλω να σημειώσω και την ειρωνεία του πράγματος: Οι ίδιοι που σε κάθε διαμαρτυρία του Παναθηναϊκού ή του ΠΑΟΚ σπεύδουν να γράψουν στα αθλητικά σάιτ "ναι, κλάψτε πάλι, ο Μαρινάκης σας φταίει", οι ίδιοι μυξοκλαίνε πρώτοι – πρώτοι επειδή ο Παναιτωλικός τους έπαιξε, λέει, σκληρά και ο Παππάς δεν τους έδωσε δυο πέναλτι (το πρώτο απλώς δεν υπάρχει και το δεύτερο, πεντακάθαρο πάνω στον Κασάμι, έχει "ξεφύγει" από χιλιάδες διαιτητές στο παρελθόν και θα ξεφύγει από χιλιάδες στο μέλλον). Μιλάμε για την απόλυτη κωλοτούμπα. Ή την απόλυτη γελοιότητα, Διαλέγετε και παίρνετε.
http://www.contra.gr/Columns/Comment/kostas-kefalogiannis/o-olympiakos-gkelare-na-pesei-h-kyvernhsh.3002055.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου