Mε την λήξη του νικηφόρου ματς στην Δανία και την αναμονή της κλήρωσης μας για τους ομίλους του Europa League το μυαλό μου μπήκε στην διαδικασία να κάνει σκέψεις παραλληρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις.
Έτσι λοιπόν "ταξίδεψα" πίσω στον Σεπτέμβριο του 1999. Τότε που το Europa League λεγόταν Uefa Cup και οι όμιλοι ήταν νοκ άουτ παιχνίδια. Η κληρωτίδα μας είχε βγάλει στον δρόμο μας την Σλοβένικη Gorica. Μια άσημη ομάδα που όμως έπρεπε να μην υποτιμήσουμε ώστε να κάνουμε το πρώτο βήμα για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Πράγματι η νέα ομάδα του Γ.Κυράστα αποτελούμενη από παιδιά της ακαδημίας κατά κύριο λόγο και ξένους με μεγαλύτερη εμπειρία, έπαιξε όσο έπρεπε, είχε την επαγγελματική συμπεριφορά που χρειαζόταν και πήρε την πρόκριση επί των Σλοβένων με δύο νίκες.
Στα ματς εκείνα τον κορμό της ομάδας αποτελούσαν οι παίκτες που τα επόμενα 3 χρόνια κάνανε όλη την Ευρώπη να παραμιλάει, νικώντας μεγάλα clubs και πανηγυρίζοντας ιστορικές προκρίσεις. Βάση αυτού του πετυχημένου ποδοσφαιρικού project ήταν ο Γιάννης Κυράστας -και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης που όμως το μόνο που έκανε για να προστατεύσει αυτήν την ομάδα ήταν να αποχωρήσει και να πάει η ομάδα στα χέρια του άνιωθου ανιψιού του- που έκανε τις κατάλληλες μεταγραφές το καλοκαίρι του 1999 χτίζοντας κάτι καινούργιο με ποδοσφαιριστές νέους και άγνωστους.
Η Gorica ήταν η πρεμιέρα του έργου που θα παιζόταν τα επόμενα χρόνια σε όλη την Ευρώπη και θα είχε πολλές επιτυχίες και ακόμη περισσότερες εισπράξεις.
Μοιραία το μυαλό την συνδίασε με την Μίντλαντ που αντιμετωπίσαμε και αποκλείσαμε πριν λίγες μέρες. Με μια ομάδα νέα, άπειρη που όμως με την ποδοσφαιρική λογική που έχει και το θέαμα που προσφέρει γίνεται αποτελεσματική και ελκυστική προς τον κόσμο. Όπως αυτή του Κυράστα...
Αυτό που μένει να δούμε είναι, πρώτον αν οι σημερινοί πιτσιρικάδες μας θα έχουν την πορεία των τότε πρωτάρηδων και αν η τωρνή διοίκηση θα προστατεύσει την ομάδα και δεν θα την αφήνει έρμαιο στις ορέξεις του κάθε Μαρινάκη. Γιατί η ομάδα των Ευρωπαϊκών επιτυχίων στις αρχές του 2000 θα την θυμόμασταν και για τα πρωτάθληματα και κύπελλα εντός των συνόρων, αν υπήρχε μια διοίκηση που δεν θα κοιτούσε αμέτοχη το θέατρο του παραλόγου που παιζόταν στις πλάτες του Συλλόγου και του κόσμου του...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου