Κάτι πολύ παραπάνω από ένα διπλό στο Καραϊσκάκη

88ο λεπτό και ο Αμπέιντ με φάουλ στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και διαμορφώνει το τελικό 0-3 μέσα στο πληγωμένο Καραϊσκάκη. Οι παίκτες μας ένα κουβάρι, να πανηγυρίζουν σαν τρελοί. Την ίδια στιγμή, Παναθηναϊκοί σε όλο τον κόσμο βρίσκονται σε έκσταση, παρακολουθώντας το πιο επιβλητικό διπλό στην ιστορία των ντέρμπι. Οι πανηγυρισμοί της Κυριακής, γίνονται πράσινα χαμόγελα υπερηφάνειας το πρωί της Δευτέρας. Τα συναισθήματα ,από την στιγμή που ο Πράνιτς σημείωνε το πρώτο γκολ, ήταν μοιραία στα ύψη.


Παίρνοντας τον δρόμο προς την Λεωφόρο όπου εκεί θα συνεχιζόταν το γλέντι της μεγάλης νίκης, πιάνω τον εαυτό μου να κάνει σκόρπιες σκέψεις με βασική, για ποιο λόγο πανηγυρίζω σαν να πήρα το Champions League μια νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό. Μήπως μίκρυνε ο Σύλλογος κι εγώ μαζί του; Αυτό ήταν και το "πείραγμα" των γαύρων. Ότι μας κερδίσατε μια φορά και βγάλατε ρα εσώψυχα σας. Πριν προλάβω να στρίψω στην Τσόχα, παίρνω την απάντηση μου από έναν μεγαλύτερο μου που μονολογούσε. Όχι πως δεν την ήξερα, απλά ήταν η ατάκα που μου έλειπε για να συνοψίσω αυτά που ένιωθα.

"Τόσα χρόνια το περιμέναμε να γαμήσουμε όλο το γαύρικο παρακράτος. Μας το χρωστούσε ο Θεός!"

Αυτός είναι και ο λόγος που πανηγύρισαν τόσο έντονα όλοι οι Παναθηναϊκοί αυτήν την νίκη και για αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως ένα απλό διπλό αλλά να τυγχάνει συμβολισμού πολλών πραγμάτων. Την Κυριακή το βράδυ νικήσαμε πάρα πολλά πράγματα. Όλα αυτά που τόσα χρόνια μας πετούσαν την ψυχολογία και την αξιοπρέπεια στα σκουπίδια. Υποτάξαμε με τον πιο εμφατικό τρόπο ένα ολόκληρο σύστημα. Και το κάναμε την κατάλληλη στιγμή. Όταν μας είχαν όλοι ξεγραμμένους. Όσο ποτέ άλλοτε. Πως λοιπόν να μην συμβολίσουμε αυτήν την νίκη με 1.908 πράγματα;

Οι 3 φορές που στείλαμε την μπάλα στα δίχτυα τους ήταν νίκη απέναντι στην αρχή του εφιάλτη το 1996 όταν στο ίδιο γήπεδο ένας Παπουτσέλης σφύριζε την έναρξη της πιο σκοτεινής περιόδου του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήταν νίκη απέναντι σε κάθε ΔΣ της ΕΠΟ, της ΕΠΑΕ, της Σούπερ Λίγκας που διαχρονικά εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του Ολυμπιακού εις βάρος των υπολοίπων ομάδων. Ήταν επικράτηση απέναντι στους νόμους ζούγκλας που και χθες δώσανε ακόμη μια παράσταση. Ήταν ένα ΟΧΙ στα διαιτητικά στησίματα από τον... Θεό, όταν το άδικο πέναλτι που υπέδειξε ο Σιδηρόπουλος για να ξαναβάλει τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι, πήγε άουτ. Ήταν ένα μάθημα απέναντι στον αλαζόνα Μαρινάκη που θεωρεί πως οι πάντες και τα πάντα είναι υποχείρια του, στον αλαζόνα κόσμο του που δεν έχει μάθει να χάνει και στους αλαζόνες παίκτες του Ολυμπιακού που διέδιδαν όλες αυτές τις μέρες σε φίλους και γνωστούς πως θα μας ρίξουν 3 και 4. Ήταν μια καθαρή νίκη απέναντι σε όλες τις βρωμιές που έχουν προηγηθεί.

Αυτή την νίκη μας την χρωστούσε ο Θεός. Ήταν τόσο δύσκολο να νικήσεις τον Ολυμπιακό κι ας έπαιζες καλύτερα. Το είχαμε μάθει με τον Καλόπουλο. Ήταν τόσο δύσκολο να χεις την τύχη με το μέρος σου και να αποδώσεις το καλό σου παιχνίδι. Το είχαμε μάθει το 2008. Την Κυριακή παίξαμε καλύτερα, νικήσαμε και τους διαιτητές και δεν είχαμε και γκίνια.

Αυτή η νίκη ήταν ένα ξέσπασμα συναισθημάτων στα οποία μας είχαν εγκλωβίσει τόσα χρόνια Κόκκαλης και Μαρινάκης. Τόσα χρόνια που απαγορευόταν να χάσει ο Ολυμπιακός. Πόσο μάλλον να ξεφτιλιστεί μέσα στην έδρα του.

Θαυμάσαμε μια ομάδα αποτελούμενη από πιτσιρικάδες και από παιδιά της ακαδημίας μας να παίζουν με τόσο πάθος όσο δεν έχουμε δει ποτέ ξανά και να νιώθουμε ότι χαίρονται για τον Σύλλογο, όσο χαιρόμαστε κι εμείς.

Την είχε ανάγκη αυτήν την νίκη ο κόσμος και ο Σύλλογος. Είναι έμφυτη η ανάγκη που δημιουργείται, ώστε αυτή η νίκη να γίνει σύμβολο και απαρχή της επιστροφής και παράλληλα της παρακμής του κόκκινου συστήματος που έχει διαλύσει τα πάντα. 

Την Κυριακή κερδίσαμε μια μάχη. Μπορεί σε 2 μήνες να παίξουμε τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και εκεί ο Β.Μαρινάκης να κάνει επίδειξη ισχύος. Ξέρω πολύ καλά πως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Όμως το μήνυμα της Κυριακής ήταν άκρως κατανοητό σε όλους και είμαι αισιόδοξος πως θα αξιοποιηθεί σωστά στο άμεσο μέλλον.


ΥΣ: Οι εικόνες στο Ιπποκράτειο, ήταν αντίστοιχες με εκείνες στο Κάραβελ πέρυσι. Τέτοιες έχει ανάγκη ο κόσμος του Συλλόγου.