To περιμέναμε από την πρώτη στιγμή που μάθαμε πως η μοίρα θα τον έφερνε στο ΟΑΚΑ στον πάγκο άλλης ομάδας. Η μέρα αυτή ήρθε, ζήσαμε όσο πιο έντονα γινόταν τις στιγμές και πλέον θα τις θυμόμαστε για πάντα!
Τόση λατρεία δεν έχει υπάρξει για κανέναν άλλον στον Σύλλογο και δεν ξέρω αν θα υπάρξει ξανά. Είναι τόσα πολλά αυτά που πετύχαμε με τον Ζοτς, που δύσκολα επιτυγχάνονται ξανά. Ίσως μόνο από τον ίδιο στον ...δεύτερο κύκλο του στον Παναθηναϊκό.
Σήμερα, ήταν ένα ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ βράδυ. Όπως κι αν το δει κανείς.
Η σημερινή νίκη πολύ σημαντική. Η εμφάνιση ακόμη περισσότερο. Αλλά επιτρέψτε μου να τα αφήσω σε δεύτερη μοίρα, γιατί ίσως και να εξασφαλίστηκε και το μέλλον του τμήματος για τα επόμενα χρόνια. Μπορεί με καθυστέρηση 1 έτους ακόμη, αλλά πιστεύω πως το...ούτε δεκάλεπτο διαπραγματεύσεων στα γραφεία της Βιανέξ, θα το ξαναζήσουμε.
ΥΣ: Παύλος, Θανάσης, Ζοτς, Φράγκι, 3D... πόσες ιστορικές φυσιογνωμίες χωρέσαν σήμερα!
Αμήν
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. Τί άλλο να πει κανείς... Τα συναισθήματα κατέλαβαν το πνεύμα
http://2.bp.blogspot.com/-sR1WS32pUYI/UytLqGXP3KI/AAAAAAAACyQ/yS48yYOo_aY/s1600/rshshrsthws.gif
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα γιατι είμαστε Παναθηναικοί.. Τέτοιες βραδιές βάζουνε σφραγίδα στο ήθος και την αναγνώριση στις αξίες. Ο Ομπράντοβιτς δεν ήταν απλά ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη είναι μια Παναθηναική σταθερά και αξία. Εχτες λοιπόν τα αισθήματα ήταν ΑΛΗΘΙΝΑ εκατερωθεν και ΠΗΓΑΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε ξέρω αν θα γυρίσει και τι εγινε και τι θα γίνει όμως η ομάδα εχτες έβγαζε υγεία σε όλες τις εκφάνσεις της. . Ασφυκτικά γεμάτο γήπεδο παλμός κερκίδα διοικηση παίχτες και προπονητές ήταν ένα οικογένεια !!
Ορισμένοι μεγαλώσαμε με τις κούπες εξαιτίας των Γιαννακοπουλων Παύλο και Θανάση και του τεράστιου Ομπράντοβιτς μαζί με τους τεράστιους παίχτες που πέρασαν από αυτη την ομάδα - οικογένεια..
Μέρα τιμής στις αξίες !
Υ.Γ και επειδή υπάρχουν μεταξύ ματς κατι θλιβερες μειοψηφίες.. Ελπίζω να αλλάξουν μυαλά ή ομάδα κατι καραγκιόζηδες που λέγανε οτι η ομάδα δεν έπρεπε να τιμήσει τον Ομπράντοβιτς και κάτι τέτοια τα έκανε ο κόκκαλης.. Ήμαρτον...Ίσα ίσα ένας από τους λόγους που είμαστε όπως είμαστε ως Παναθηναικός είναι οτι πουθένα περαν του μπάσκετ δεν υπάρχει τέτοια ομονοια κ τέτοιο οικογενειακό κλίμα που εκπορεύεται όπως πάντα απο την διοικηση !
Το μπάσκετ ως άθλημα δεν μου αρέσει , ούτε ξέρω τα συστήματα που ακολουθούν οι παίκτες με βάση τις οδηγίες του προπονητή. Χθες είδα , για άλλη μια φορά , την μεγάλη αγάπη των Γιαννακοπουλέων για την ομάδα και το σύλλογο. Κυρίως , το κλάμα του Θανάση. Είναι πρώτα φίλαθλοι και οπαδοί του τριφυλιού και σε δεύτερο τόνο επιχειρηματίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες ζήσαμε μια από τις σημαντικότερες βραδιές του συλλόγου. Γιατί η ιστορία μας γράφεται όχι μόνο μέσα από νίκες και ήττες αλλά και μέσα από τέτοιες βραδιές, όταν τιμούμε όσους τίμησαν το τριφύλλι. Ποιός δεν συγκινήθηκε χθες με την εικόνα του Θανάση να κλαίει, τον Ζέλικο να γυρνά προς τα πάνω και να κοιτά το πανό προς τιμή του, στον δίπλα πάγκο τον Αλβέρτη, τον Μήτσο, τον Μπατίστ, και ποιός δεν ευχήθηκε να ξαναδεί σύντομα τον Ζέλικο να γκαρίζει, να χειρονομεί και να γονατίζει μπροστά από τον δικό μας πάγκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάτι τέτοιες τις στιγμές αξίζει που είσαι φίλαθλος. Για τέτοιες βραδιές αισθάνεσαι περήφανος που είσαι Παναθηναικός, για τις βραδιές του Μποντιρόγκα, του Μπατίστ, του Αλβέρτη, του Ομπράντοβιτς, για το "μαζί σου και στα δύσκολα" και το "εδώ είναι το σπίτι σου".
Εμένα πάντως το κεφάλι μου ακόμα γυρίζει και φωνή δεν έχω.
μακαρι καποια στιγμη να ζησουμε και στο ποδοσφαιρο ολα αυτα που μας εχει χαρισει το μπασκετ , και δεν εννοω τοσο τις κουπες , οσο την υγεια την κουλτουρα και τον πολιτισμο σε ολα τα επιπεδα
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ , το κλαμα του θαναση επισης εδειξε την διαφορα με καποιους αλλους που το μονο κλαμα τους ητανε οταν επεφταν τα εσοδα και δε εβγαινε ο ισολογισμος
αυτα