Ο Γιάννης Αναστασίου άλλαξε σχηματισμό και παρέταξε την ομάδα του με ένα «ανορθόδοξο» 4-4-1-1 χωρίς εξτρέμ (4-2-2-1-1). Ο Πράνιτς τοποθετήθηκε κοντά στον Λαγό με εντολή να φτιάχνει παιχνίδι από χαμηλά. Αμπέιντ και Ζέκα κινούνταν περισσότερο ως μεσοεπιθετικοί και λιγότερο στις γραμμές, αφήνοντας στα μπακ το επιθετικό πλάτος, ενώ ο Ατζαγκούν είχε τελείως ελεύθερο ρόλο, λίγο πίσω από τον Μπεργκ. Μία πρώτη εξήγηση για την αλλαγή του 4-3-3 και την επιλογή αυτής της διάταξης είναι η μεγάλη απόσταση μεταξύ των κεντρικών χαφ και του σέντερ φορ στα δύο προηγούμενα παιχνίδια και η αδυναμία των εξτρέμ στις ατομικές ενέργειες και το γκολ.
Ο ΟΦΗ παρατάχθηκε με 4-2-3-1, κοντινές αποστάσεις και μειωμένο επιθετικό βάθος. Μετά το πρώτο δεκάλεπτο που δοκίμασε να πιέσει ψηλά, ανασυντάχθηκε στο μισό γήπεδο, με τον Κουτσιανικούλη ως αριστερό χαφ-εξτρέμ και τον Περογαμβράκη να ξεκινά από δεξιά και να συγκλίνει προς τον Παπάζογλου. Ο υψηλόσωμος επιθετικός απετέλεσε τον target man για τα μπακ του ΟΦΗ που προσπαθούσαν να τον τροφοδοτήσουν με μεγάλες μεταβιβάσεις.
Παρά το νέο σχηματισμό και τη σχετική άνεση με την οποία ο Πράνιτς έπαιρνε την πρώτη μπαλιά για να οργανώσει την ανάπτυξη, ο Παναθηναϊκός έδειξε την ίδια αδυναμία στην δημιουργία κινδύνων για την αντίπαλη εστία. Βασικές αιτίες :
- Οι ακίνδυνες σέντρες των ακραίων μπακ.
- Αμπέιντ και Ζέκα δε φάνηκε να κατανοούν τον τακτικό τους ρόλο. Αδυνατούσαν να κινηθούν στην πλάτη των αμυντικών χαφ του αντιπάλου και δεν απειλούσαν, έστω με μακρινά σουτ. Ειδικά ο Πορτογάλος ήταν «εκτός αγώνα».
- Ο Μπεργκ παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, έχανε εύκολα τις προσωπικές μονομαχίες εντός περιοχής.
Με αυτές τις αδυναμίες, το 71% κατοχής των «πρασίνων» στο πρώτο 45λεπτο μόνο απόλυτη κυριαρχία δεν απεικονίζει. Οι παίκτες του ΟΦΗ το επέτρεπαν σε ακίνδυνες ζώνες του γηπέδου και όσο περνούσε η ώρα «μετρούσαν» τα αμυντικά κενά του αντιπάλου. Έτσι ο Μίλιαζες πήρε κάποιες κούρσες, αφού δεν είχε εξτρέμ μπροστά του και ο Κουτσιανικούλης προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα ανεβάσματα του Μαρινάκη, ενώ ο Ζε Εντουάρντο αντιλήφθηκε την αδυναμία των νεαρών στόπερ του Παναθηναϊκού με τη μπάλα στα πόδια και θέλησε να πιέσει για το λάθος.
Η αποβολή του Σβασίγια με την έναρξη του β΄ ημιχρόνου ανάγκασε το Δερμιτζάκη να αποσύρει τον επιτελικό χαφ και να γυρίσει σε διπλή ζώνη άμυνας με 4-4-1 και τους ακραίους χαφ να αλλάζουν πλευρές. Παρά την αριθμητική υπεροχή, ως το 60’ οι παίκτες του Αναστασίου, με εξαίρεση τον Ατζαγκούν, δυσκολεύονταν να αυξήσουν το αγωνιστικό τέμπο και να βρουν διαδρόμους. Χρειάστηκε να ενισχυθεί το επιθετικό πλάτος με την είσοδο του Ντίνα, να ενταθεί η πίεση σε Μακρή και Βερόν και να τραβηχτεί ο Μπεργκ εκτός περιοχής για να πραγματοποιήσουν οι «πράσινοι» τον πρώτο αξιόπιστο επιθετικό συνδυασμό που απέφερε και το 1-0.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα έγινε εμφανές το άγχος των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού να κρατήσουν το αποτέλεσμα. Αντίθετα, ο Δερμιτζάκης κυνήγησε ορθολογικά το γκολ στην κόντρα, δίνοντας εντολή στους ακραίους χαφ να μεταφερθούν κοντά στον Παπάζογλου και να βγουν στην πλάτη των στόπερ με χιαστί κινήσεις. Η ασυνεννοησία στο τεχνητό οφσάιντ μεταξύ Σίλντεφελντ-Ρισβάνη, που δεν έχουν, για την ώρα, την ικανότητα να παίζουν τόσο ψηλά, γέννησε δύο φάσεις για τους Κρητικούς, αυτή του 82΄(για την οποία διαμαρτύρονται) και την αποβολή του Ρισβάνη στο 84΄.
Συμπέρασμα
Ο Αναστασίου μοιάζει να «ακροβατεί» ανάμεσα στην ποδοσφαιρική του φιλοσοφία και την πίεση για αποτελέσματα, ενώ το «ταβάνι» του ρόστερ είναι αρκετά χαμηλότερο των προσδοκιών του. Πιθανότατα θα προσπαθήσει να μεταλλάξει το 4-3-3, διατηρώντας κάποια από τα στοιχεία του συστήματος (άμυνα ψηλά, επιθετικά μπακ) και προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις του στις ιδιαιτερότητες των παικτών (έλλειψη ποιοτικών εξτρέμ, «βαρύς» Μπεργκ, αξιοποίηση Πράνιτς, Ατζαγκούν, Φιγκερόα). Η νίκη επί του ΟΦΗ προσφέρει ηρεμία. Αλλά αυτή η ηρεμία θα είναι προσωρινή αν δεν ξεκαθαριστούν με σαφήνεια οι φετινοί στόχοι της ομάδας και δεν υιοθετηθεί απ’ όλους το μακροχρόνιο πλάνο του τεχνικού team.
Ο ΟΦΗ είναι δεμένη ομάδα μεσοαμυντικά, με σαφείς ατομικούς τακτικούς ρόλους. Όμως προβληματίζει με τη δυσχέρεια στο γκολ. Γεμίσματα που στοχεύουν στο κεφάλι του Παπάζογλου, είτε στο σετ παιχνίδι, είτε από στημένα, δε μπορούν να θεωρηθούν ολοκληρωμένη ομαδική επιθετική τακτική. Η έλευση του Μακουκούλα και το περαιτέρω ανέβασμα Γκαλέτι, Περογαμβράκη, Κουτσιανικούλη μπορεί να δώσουν λύσεις. Αλλά η φτωχή βαθμολογική συγκομιδή καθιστά κομβικά τα δύο επόμενα ματς με ΠΑΟΚ και Πανθρακικό.
http://www.overlap.gr/panathinaikos-ofi-1-0-niki-iremias-me-idia-agonistiki-ikona/
Πολύ ανάλυση , θα έλεγα ότι ήταν γενικά καλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολούθησα το ματς , από τη θύρα 9. Εμένα , ο Παναθηναικός μου άρεσε. Οι παίκτες μας έκαναν τριγωνάκια , τρίπλες , κολπάκια και είχαν φοβερή κατοχή μπάλας , περίπου 70%.
Δεν ακούω καμία γνώμη άλλου ειδικού , γιατί οι περισσότεροι έχουν γίνει εμπαθείς προς τον Παναθηναικό.
Μισούν να κερδίζει ο Παναθηναικός , γιατί δεν γουστάρουν να παει ψηλά η ομάδα μας. Δεν θέλω ακόμη να εκθέσω τους δικούς μου λόγους , αλλά υπάρχουν άρθρα σε άλλες ιστοσελίδες που οι περισσότερες κοροιδεύουν την ομάδα μας. Μάλιστα , ένας εξ αυτών των "δημοσιογράφων- επιστημόνων" , έγραψε ότι ο Παναθηναικός παίζει σε ένα κοινό 7000 ευχαριστημένων θεατών που η ομάδα τους μίκρυνε.
Καταρχήν , υπήρχε πολύ μεγάλο πάθος και δίψα για την νίκη , από σχεδόν όλους τους παίκτες μας. Ο Αμπέιντ που έκανε κάποια λάθη στο κοντρόλ , είχε εξαιρετική παρουσία και ήταν σπουδαίο εργαλείο στη μεσσαία γραμμή. Ο Νάνο ήταν πολύ καλός , στις ντρίμπλες σχεδόν παίρναγε όλους τους παίκτες στην αριστερή πλευρά. Οι σέντρες του ήταν κακές , αλλά με την προπόνηση θα βελτιωθεί.
Ο Μπεργκ ήταν εξαιρετικός με πολλά τρεξίματα και κερδισμένες μονομαχίες. Φοβερό γκόλ με τριγωνάκι με τον Αμπέιντ. Ο Πράνιτς ήταν πολύ καλός , είχε εξαιρετικό κοντρόλ και έκανε πάσσες εκεί που χρειαζόταν για να ανοίξει η αντίπαλη άμυνα. Ο Ζέκα ήταν κατώτερος του αναμενομένου , αλλά με φοβερή ευχέρεια στην ντρίμπλα και στις προσποιήσεις. Στην δεξιά πλευρά ήταν κίνδυνος για την αντίπαλη εστία.
Στην άμυνά μας ο Μαρινάκης έκανε εξαιρετική εμφάνιση με πολλά τρεξίματα , ντρίπλες και προσποιήσεις. Ο Σίφο ήταν ο έμπειρος αμυντικός που με μαεστρία καθοδηγούσε όλους τους υπολοίπους στα μετόπισθεν. Ο Ρισβάνης ήταν σχετικά καλός ,αν και φοβισμένος. Πρέπει να δυναμώσει λίγο , αλλά αυτό είναι θέμα του τεχνικού επιτελείου.
Στο τέλος άφησα τον Ατζαγκούν , που ήταν ένας μικρός δαίμονας , με εκρηκτικότητα και άψογη τεχνική.
Επαναλαμβάνω , ότι προσωπικά η ομάδα μου άρεσε πολύ. Με λίγη τύχη , θα μπορούσαν να μπούν και ένα - δύο γκολ ακόμη. Μην νομίζουμε ότι ο ΟΦΗ , ήταν η ομάδα του παρελθόντος , με τους δανεικούς που πήρε από ΟΣΦΠ και τις όποιες αγορές παικτών έκανε , έχει φτιάξει ένα καλό σύνολο.
Όλες οι ομάδες της Σούπερ Λίγκας θα είναι καλές. Ο ΟΣΦΠ , που διατείνεται ότι έχει ομάδα επιπέδου Τσάμπιονς Λίγκ , παρολίγο να χάσει από τον Παναιτωλικό.
Τέλος θέλω να μείνω στον κόσμο που για μένα είναι συγκλονιστικός. Τα εισιτήρια που αναφέρει η Σούπερ Λίγκα στο σάιτ της ήταν 8500 περίπου , εμένα στο γήπεδο μου φάνηκε ότι ήταν 12000 θεατές. Ελάχιστες θέσεις ήταν άδειες. Φοβερή στήριξη και συμπαράσταση , φωνές και ένταση σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου. Κανονικά ο εκάστοτε παίκτης μας , όταν παίζει στην Λεωφόρο θα πρέπει να αισθάνεται ότι θα μπεί με την μπάλα στα δίκτυα.
Επίσης πολύ ωραία η ατμόσφαιρα από πλευράς συμπεριφοράς θεατών , χαρακτηριστική περίπτωση ότι στα τραγούδια της 13 απαντούσε η 7. Ελάχιστα άσχημα συμβάντα με κυριότερο το πέταγμα 2~3 μπουκαλιών νερού εντός αγωνιστικού χώρου.