Όταν παίζαμε κι εμείς Ευρώπη...



Ξέρω, κλαψιάρικη ανάρτηση αλλά ρε μάγκες πως να μην με πιάσει το παράπονο όταν διαβάζω για την κλήρωση του Champions League και ο Παναθηναϊκός απέχει χιλιόμετρα και ούτε για πλάκα δεν φτάνει το μυαλό μας εκεί; Πως να μην σκέφτομαι όταν παίζαμε κι εμείς τις Ευρώπες μας και κάναμε νίκες, χορογραφίες και γενικά βγαίναν ωραία μεσοβδόμαδα γούστα;

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μια μέτρια ομάδα στο βόολεϊ που κυνηγούσε την παραμονή στην Α1, όπως δεν έπαιζε μια ζωή στην Γλυφάδα, όπως δεν ήταν και η Γλυφάδα πάντα άδεια. Τα λέω για να μην τα ξεχάσω γιατί στο τέλος θα μπερδευτώ με το μέγεθος του Συλλόγου...

Σχόλια

  1. αφου τα εχουμε πει....ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ....πως να το κανουμε τωρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Περασμένα μεγαλεία, κατα την διάρκεια της χρονιάς είχα πετύχει την φάση των "6" του Τσάμπιονς Λιγκ όπου την πρόκριση για το φάιναλ-φορ την διεκδικούσε η ομάδα του Αγκάμεζ απέναντι στην ομάδα των Ζαγκούμνι και Σαμικά. Δυστυχώς δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα και δεν αποκλείω ακόμα και το ενδεχόμενο παρά τον υποβιβασμό του Ηρακλή από το ΑΣΕΑΔ να μην πάρουμε αδειοδότηση για την νέα χρονιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου