"Aναγκαία" κακά...

Με το που έγινε γνωστή η αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς απο τον πάγκο της ομάδας ,ύστερα απο 13 άκρως πετυχημένα χρόνια, όλοι γνωρίζαμε πως αυτό θα φέρει κοσμοϊστορικές αλλαγές στο τμήμα. Αυτό που δεν γνωρίζουμε ,είναι πόσο θα κρατήσουν. Ενδεικτικά ,αναφέρω τέσσερα στοιχεία που έχουν κάνει την εμφάνιση τους στον μπασκετικό Παναθηναϊκό και μόνο ως αναγκαία κακά μπορούν να αντιμετωπιστούν..


Η χθεσινή ήττα απο την Φενερμπαχτσέ βοήθησε την ακόμη πιο έντονη κριτική προς το πρόσωπο του Αργύρη Πεδουλάκη ,μετατρέποντας τους ψιθύρους που ακούστηκαν στο ΟΑΚΑ με το τέλος του ματς με τον γαύρο σε ξεκάθαρες απόψεις. Δημοσιογράφοι και οπαδοί ,κάνουν -ίσως και για πρώτη τους φορά αν βρίσκονται σε νεαρή ηλικία- μιλούν για λάθη του προπονητή και θέτουν ερωτήματα για την συνέχεια της σαιζόν. Αυτό ήταν και το πρώτο στοιχείο απο τα τέσσερα ,που ήταν φυσικά επακόλουθα της απομάκρυνσης του Ομπράντοβιτς απο την ομάδα. Και αυτό συμβαίνει ,γιατί ο Αργύρης δεν είναι Ζέλικο και μοιραία δε γίνεται να μην ασκηθεί κριτική απο την στιγμή που δεν υπάρχει η τυφλή εμπιστοσύνη που κυριαρχούσε όλους τους Παναθηναϊκούς τα προηγούμενα χρόνια.

Ένα άλλο αναγκαίο κακό της μετά-Ομπράντοβιτς εποχή ,είναι η εύκολη μεταγραφολογία που υπάρχει. Ήδη απο το καλοκαίρι πήραμε μια πρώτη γεύση ,όπου πιάσαμε και τις τέσσερις ηπείρους για να αναζητάμε παίκτες. Τώρα ,η μεταγραφο...λαγνεία υπάρχει και θα υπάρχει μεσούσης της περιόδου ,μιας και οι λίγοι παίκτες θα χρήζουν άμεσης αντικατάστασης. Σύμφωνοι πως και όταν ήταν ο Ζοτς ,υπήρχε έντονη μεταγραφολογία (όχι τόσο τα τελευταία χρόνια) για να φτιάχνουμε ονειρικές πεντάδες που θα φέρνανε οι Γιαννακόπουλοι ,αλλά όλοι ξέραμε (και οι ίδιοι δημοσιογράφοι) πως κάπου η όλη παραφιλολογία λάμβανε τέλος ,αφού ίσχυε ο νόμος του Ζοτς. Τώρα; Μεταγραφές με την σέσουλα και αν δεν βγουν ...άλλη μια γύρα.

Το πιο ενοχλητικό κατ'εμέ στοιχείο που ζούμε τους τελευταίους μήνες στον μπασκετικό Παναθηναϊκό είναι η ενδυνάμωση της επικοινωνιακής πολιτικής ,που φτάνει και στα όρια της προπαγάνδας και της προβατοποίησης. Δυστυχώς ,η απότομη φυγή προπονητών και πρωτοκλασάτων παικτών ήταν κάτι παραπάνω απο βέβαιο πως θα επέφερε ανησυχία ,μειωμένη ποιότητα και θα έπρεπε να ισοσταθμιστεί με κύμα αβανταδόρικων άρθρων και υμνολόγιων ,κυρίως απο τα ΜΜΕ του Δ.Γιαννακόπουλου ,τα Πράσινα Νέα και τον Sentra με πρωτοστάτες τους Κοντό ,Μπουρλάκη και Λαούδη. Τα κατακρίνω και τα χω κράξει πολλές φορές απο δω μέσα ,αλλά μπορώ να κατανοήσω (όχι να δικαιολογήσω) την αναγκαιότητα τους. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι πρέπει να υπάρχουν και κάποια όρια ,για να μην φτάσουμε στο σημείο μετά απο καιρό να μιλάμε και για ...μπασκετικούς Γκόντζους.

Τέλος ,ένα τέταρτο και συνοπτικό στοιχείο της κοσμογονικής αλλαγής στο μπασκετικό τμήμα ,είναι η ποδοσφαιροποίηση του. Ελπίζω (και είμαι σχεδόν βέβαιος) όχι όσον αφορά τις αγωνιστικές επιτυχίες ,αλλά την αρχική αντιμετώπιση του κόσμου προς τα νέα και τα αποτελέσματα του τμήματος. Τόσα χρόνια απλά δεν μας έπεφτε λόγος γιατί υπήρχαν τα αδέρφια ,ο Ομπράντοβιτς και ο Ιτούδης και κοιμόμασταν ήσυχοι. Τώρα αλλάξανε πολλά βασικά πρόσωπα και η εν γένη συμπεριφορά μας μοιραία αλλάζει..

Όλα τα παραπάνω δεν πιστεύω πως θα εξαφανιστούν με φετινές αγωνιστικές επιτυχίες ,ούτε και πρέπει να θεωρηθούν απαραίτητα ως αρνητικά. Είναι απλά τα αναγκαία κακά της φυγής του Ομπράντοβιτς και έτσι πρέπει να το δούμε. Η ομάδα δε γίνεται να ...χριστεί άχρηστη απο τον Νοέμβρη. Σίγουρα όλοι παίρνουμε πρέφα ότι το ταβάνι έπεσε ,αλλά πρέπει κι εμείς να μην βγάζουμε το ...άχτι μας. Υπάρχουν κάποια δεδομένα ,δυστυχώς πρέπει να πορευτούμε με αυτά και να επιδείξουμε στήριξη. Αλίμονο αν δεν μπορέσουμε να κάνουμε υπομονή κάποιους μήνες ή και μια σαιζόν. Τόσα χρόνια κάνουμε στην μπάλα...


ΥΣ: Για τον Δ.Γιαννακόπουλο δεν έχω καλή άποψη και φαντάζομαι το έχετε καταλάβει. Όμως δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω ,ότι τουλάχιστον πράττει το βασικό στον μπασκετικό Παναθηναϊκό και βάζει λεφτά. Ένα μειωμένο budget που έπεσε κατά 50% και όμως αγοράζει όλη την ΠΑΕ και του μένουν και ψιλά. Αυτό απο μόνο του νομίζω λέει πολλά...