Διπρόσωπος!

 


    Ο Παναθηναϊκός του πρώτου 45λέπτου ήξερε πώς να κυκλοφορήσει τη μπάλα στο γήπεδο, προηγήθηκε νωρίς και πήρε εκ νέου κεφάλι στο σκορ μετά την ισοφάριση. Είχε παίκτες με όρεξη, τρεξίματα και πάθος, μπακ που συνεργάζονταν άψογα με τους μπροστινούς εξτρέμ τους, και για μένα, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε το 2ο γκολ δείχνει ένα κομμάτι από τις δυνατότητες αυτής της ομάδας. Όλα καλά μέχρι εδώ..


    Ε, λοιπόν αυτή η ομάδα στο 2ο ημίχρονο δε μπήκε ποτέ στο χορτάρι!
Κάποια χρόνια γκρινιάζαμε ότι ο Παναθηναϊκός διαλέγει παιχνίδια, τώρα εμένα μου φαίνεται ότι διαλέγει 45λεπτα! Ίσως φταίει η φυσική κατάσταση που δεν επιτρέπει έντονο ρυθμό για παραπάνω από 60 λεπτά, ή ίσως απλά οι παίκτες να καθησυχάζονται. Πάντως δε νομίζω να διαφωνεί κανείς πως, όπως και πέρυσι έτσι και φέτος, η ομάδα ξεχνάει να παίξει το 1 από τα 2 ημίχρονα του παιχνιδιού. Επιπλέον, όσο και να συμπαθώ τον Φερέιρα έχω βαρεθεί να τον βλέπω κοντά στο 60' προβληματισμένο στα πλάνα της τηλεόρασης, με τον εκφωνητή να λέει: "Ο Φερέιρα φωνάζει στους παίκτες του να ανέβουν ψηλότερα" κι αυτό να μη γίνεται. Ο προπονητής ΠΡΕΠΕΙ να βρίσκει τον τρόπο να περνά στους παίκτες του αυτό που θέλει να βγάλουν στο γήπεδο!

    Το να έχουμε δεχτεί γκολ σε όλους τους αγώνες μέχρι στιγμής, εξαιρουμένων 2, είναι επίσης απαράδεκτο. Έχω την αίσθηση ότι με καλή κυκλοφορία της μπάλας από μεριάς αντιπάλων, ο μόνος που μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες επίτευξης γκολ εις βάρος μας είναι ο Καρνέζης! Καταλαβαίνω ότι πρόκειται για νευραλγική θέση και πως σε καμία ομάδα δεν είναι εύκολη η αντικατάσταση βασικών κεντρικών αμυντικών, από την άλλη δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι τα φετινά κεντρικά μπακ είναι καλύτερα από τα περυσινά, κι ελπίζω να διαψευστώ στο μέλλον κι απλά να χρειάζονται μεγαλύτερη περίοδο προσαρμογής. Σε όλα αυτά βέβαια πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν ότι ο μόνος καθαρόαιμος αμυντικός χαφ που έπαιξε σήμερα είναι ο Βιτόλο, ο οποίος βοήθησε αλλά μόνος του δε μπορούσε. Ο Zeca κι ο Μαρίνος, όσο φιλότιμοι κι αν είναι, στο αμυντικό κομμάτι και για τη θέση που παίζουν δε μπορούν να προσφέρουν παραπάνω. Ούτε μπορώ να περιμένω άλλο τον Habib Sow, όσο καλός κι αν ακούγεται ότι είναι: ένας παίκτης ποτέ δε φέρνει την άνοιξη, όσο μάλλον σε τόσο βαρύ χειμώνα..

    Μπορώ να δεχτώ ότι αυτή τη φορά το γκολ της ισοφάρισης έκρυβε πίσω του και λίγη ατυχία, μιας και λίγα λεπτά πριν τραυματίζεται ο ψηλότερος των αμυντικών μας. Ως αποτέλεσμα, περνά στον αγωνιστικό χώρο ο Λαγός, ο οποίος σαφώς και δεν είναι τόσο δυνατός στις εναέριες, και δεχόμαστε εύκολο γκολ από κεφαλιά. Ίσως αν δεν είχε συμβεί αυτή η φάση να φεύγαμε νικητές από το "Θ. Βαρδινογιάννης". Ακόμα και τότε όμως καλό θα ήταν να μην αναλωνόταν η κουβέντα στη νίκη "ανύψωσης ηθικού", γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει προδιαγραφές  ομάδας που κερδίζει γιατί υπερέχει στα σημεία, αλλά γιατί είναι η καλύτερη ομάδα. Ακόμα και αυτή η ομάδα! Θυμηθείτε τη φάση του 2ου ημιχρόνου όπου ο Quincy ξεκινά κούρσα εναντίον όλης της Κρητικής άμυνας, και περνά ωραία πάσα στον Sissoko: 2 καλοί παίκτες, μια σωστή αντεπίθεση και φτάνεις πολύ εύκολα στο γκολ (ασχέτως αν τελικά δεν ήρθε). Αν ο Παναθηναϊκός δε μάθει όχι μόνο να κερδίζει, αλλά και να σκοτώνει τον αντίπαλο στο γήπεδο, τότε θα χαρίσει κι άλλους βαθμούς στην πορεία του.

Υ.Γ.1) Δυο λόγια για τον Χουχούμη και το "καλωσόρισμά" του στην ενδεκάδα. Είχα την τύχη να βρεθώ εντός γηπέδου όταν 2 νεαροί μας παίκτες έκαναν ντεμπούτο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Σωτήρη Νίνη στο ντεμπούτο του να σκοτώνει με τις κινήσεις του την ομάδα του Αιγάλεω, σε ένα ματς που ο αγωνιζόμενος ως δεξιός μπακ Morris (μετά τον Μουνιόθ) τον πήρε χαμπάρι από νωρίς κι έδινε τη μπάλα μόνο σε εκείνον. Θυμάμαι επίσης τον Χάρη Μαυρία επί Νίκου Νιόπλια να κάνει τέτοιες μέρες πριν 2 χρόνια ντεμπούτο στο ματς με τη Rubin Kazan, και παρά το νεαρό της ηλικίας του, να προσπαθεί πολύ αλλά να μην κάνει κάτι ιδιαίτερο στο γήπεδο.Ο Διαμαντής κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται κάπου στη μέση: είχε τσαγανό στο παιχνίδι του, προωθούνταν κι έβγαζε ωραίες σέντρες, έμπαινε με δύναμη στις φάσεις αλλά έκανε και λάθη που παραλίγο να κοστίσουν. Μακάρι να δουλέψει σκληρά και να τον δούμε σε περισσότερα ματς, γιατί τυχαίνει να παίζει σε μια θέση που πονάμε χρόνια..

Υ.Γ.2) Ο Τοτσέ σήμερα κατά τη γνώμη μου ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας. Όχι λόγω του γκολ, αλλά γιατί επιτέλους έκανε αρκετές σωστές κινήσεις στο γήπεδο και φρόντιζε να τροφοδοτεί ελεύθερους συμπαίκτες του, πολλές φορές με έξυπνο τροπο. Ό,τι με λίγα λόγια περιμένει κάποιος από ένα φορ περιοχής.. Κι ας φάνηκε σε πολλές φάσεις ότι είναι τρομερά αργός, αυτός ο Τοτσέ μπορεί να βοηθήσει αυτόν τον Παναθηναϊκό!