Είναι απο τα πράγματα που δεν αποτυπώνονται με αριθμούς και δεν μένουν ανεξίτηλα στην ιστορία ,όπως οι τίτλοι. Μένουν όμως στις ψυχές του καθένα μας και μας υπενθυμίζουν για ποιο λόγο είμαστε περήφανοι ,που επιλέξαμε να γίνουμε Παναθηναϊκοί.
Η τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος μας επιφύλασσε ένα μάθημα και μια υπενθύμιση. Ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι Ολυμπιακός και όπως οι φίλαθλοι του θα ήταν οι πρώτοι που θα κράζανε αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε ένα βρώμικο πρωτάθλημα ,έτσι και ο ίδιος ο Σύλλογος δεν μπαίνει σε περίεργα τριπάκια ,δίνοντας ματς και παίζοντας αδιάφορος.
Σήμερα κάλλιστα θα μπορούσαμε να δίναμε το ματς στους Αγρινιώτες και να εξασφάλιζαν την παραμονή έναντι της Κέρκυρας και του Εργοτέλη ,που για ακόμη μια φορά φέτος απέδειξαν πόσο πιστά παραρτήματα του γαύρου είναι. Θα μπορούσαμε να χάναμε ,όπως έχασε και ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη απο την Κέρκυρα. Αλλά τέτοιου είδους παιχνίδια δεν ταιριάζουν στο όνομα του Συλλόγου. Οι ποδοσφαιριστές μας σεβάστηκαν την φανέλα και τίμησαν το έμβλημα ρίχνοντας 4 γκολ στον Παναιτωλικό και ρίχνοντας τον κατηγορία ,μέσα στο γήπεδο.
Τουλάχιστον σήμερα φάνηκε πως ό,τι κι αν περνάμε ,υπάρχουν κάποια πράγματα που μένουν ζωντανά και αναλλοίωτα στον χρόνο. Την περηφάνια που δεν πρόκειται να μας την στερήσει κανείς ,με όσα τυχαία ανθρώπινα λάθη και πέτσινα πρωταθλήματα γίνουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου