Η τελευταία φορά που αποδοκιμάστηκε η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού


Καθόμουν και σκεφτόμουν τις προάλλες ,πόσο δύσκολο είναι να φανταστώ τον εαυτό μου να αποδοκιμάσει ποτέ το τμήμα του μπάσκετ αντρών και γενικά πόσο άσχετη κατάσταση είναι οι αποδοκιμασίες και τα κραξίματα των οπαδών σε αυτό το τμήμα. Και έκατσα και σκέφτηκα ,πότε ήταν η τελευταία φορά που υπήρξε γιούχα απο την εξέδρα προς την ομάδα μπάσκετ. Και έπρεπε να ταξιδέψω πολύ πίσω...και συγκεκριμένα στον Μάρτιο του 1999.

Ο Παναθηναϊκός την σαιζόν 1998-1999 έκανε πραγματική επέλαση σε Ελλάδα και Ευρώπη ,σημειώνοντας νίκες και παίζοντας πολλές φορές απόλυτο μπάσκετ. Ακόμη και η ήττα στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος απο τον γαύρο ,δεν ήταν ικανή να μετριάσει την τρομερή πορεία της ομάδας ,ειδικά στην Ευρώπη. Έτσι φτάνουμε με ένα απίστευτο ρεκόρ νικών ,15-3, να αντιμετωπίσουμε την
Τιμσίστεμ για τους 16 της Ευρωλίγκας. Η ομάδα έδειχνε ανίκητη και σίγουρα δεν την φόβιζε η Ιταλική ομάδα των Φούτσκα και Μάγερς. Σε αντίθεση λοιπόν με τα προγνωστικά ,οι παίκτες του Σούμποντιτς παρουσιάζονται κατώτεροι των περιστάσεων και ο Παναθηναϊκός γνωρίζει την ήττα στο ΟΑΚΑ με 58-63 και τον αποκλεισμό απο τα προημιτελικά της Ευρώπης με 88-64 στην Μπολόνια.

Το τι συνέβη μετά ,μπορεί κάλλιστα να γραφτεί και σε βιβλίο...

Μην ξεχνάτε πως τότε ο κόσμος είχε περισσότερη κάψα να δει τον Παναθηναϊκό να πρωταγωνιστεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στο μπάσκετ ,μιας και το ποδόσφαιρο μετρούσε εκείνη την σαιζόν μόλις 2 χρόνια μακριά απο τους τίτλους.


Έτσι λοιπόν ,το ξημέρωμα της Παρασκευής (5/3/1999) βρήκε τον κόσμο στο αεροδρόμιο να περιμένει την ομάδα για να την γιουχάρει ,οι ιθύνοντες της ομάδας να ανακοινώνουν ψεύτικες ώρες άφιξης για να αποπροσανατολήσουν τον κόσμο ,οι μισοί παίκτες να βγαίνουν απο μπροστά και οι υπόλοιποι να φυγαδεύονται απο πίσω ,γιαούρτια να φεύγουν προς τον Ράτζα ,ενέδρες να έχουν στηθεί απο το αεροδρόμιο μέχρι το ψυχικό και η αστυνομία να τρέχει και να μην φτάνει! Ένα σκηνικό που κανείς δεν ήξερε τι διαστάσεις θα πάρει ,αφού την επομένη το πρωί ,η ομάδα έκανε προπόνηση με την επιτήρηση περιπολικών απέξω υπό τον φόβο ντου των οπαδών.

Τελικά αυτό το ντου δεν έγινε ποτέ και η συνέχεια των αποδοκιμασιών πήρε συνέχεια για την Κυριακή 7 Μαρτίου ,όπου η ομάδα αντιμετώπιζε τον Σπόρτιγκ στο Οακα. Κόσμος να κάθεται πίσω απο τον πάγκο της ομάδας και να βρίζει εν χορώ τους Σούμποντιτς ,Ράτζα ,Οικονόμου ,Αλβέρτη και... Ιωαννίδη (προφητικά συνθήματα που έσωσαν την μετέπειτα πορεία της ομάδας). Βέβαια επειδή στον Παναθηναϊκό ζούμε (και επειδή νομίζουν κάποιοι πως πριν λίγα χρόνια αποκτήσαμε διχαστικές τάσεις) και τότε ο κόσμος είχε χωριστεί στα 2 και οι μεν κράζανε τους δε που κράζανε την ομάδα.

Χαρακτηριστικό της έντασης που υπήρχε ,είναι πως η αστυνομία είχε κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της ,τόσο μέσα όσο και έξω απο το γήπεδο (μέχρι και στα αποδυτήρια ,υπήρχαν αστυνομικές δυνάμεις!).


Την γιούχα πάντως την γλίτωσαν ,οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι ,αν και ο κόσμος έβραζε και φώναζε περιμένοντας έξω απο το γήπεδο τους Παύλο και Θανάση ,ποτέ δεν στράφηκαν εναντίον τους ,αφού άπαντες σεβόντουσαν τα λεφτά που βάζανε και την προσπάθεια που κάνανε. Η μόνη αντιδικία που υπήρξε ήταν για τον επικείμενο ερχομό του Ιωαννίδη στον πάγκο της ομάδας ,ένα σενάριο που οι οργανωμένοι ούτε που θέλανε να ακούν.

Βέβαια ,τότε μιλάμε για μια περίοδο έντονης κρίσης και αμφισβίτησης του κόσμου προς την ομάδα ,αφού αποδοκιμασίες ακούστηκαν και μετά την λήξη του τελευταίου ματς της κανονικής περιόδου με τον γαύρο στο ΟΑΚΑ ,όπου η ομάδα δεν κατάφερε να πάρει το πλεονέκτημα έδρας (ήθελε νίκη με +11 και νίκησε μόλις με 3 πόντους διαφορά). Μάλιστα σε εκείνο το ματς είχαμε και τις γνωστές μπουνιές του Ράτζα προς τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ,όταν ο δεύτερος πήγε στα αποδυτήρια να κράξει τον Σούμποντιτς. Αυτή η κρίση εκτονώθηκε με την κατάκτηση του ιστορικού πρωταθλήματος μέσα στο Σεφ και την απομάκρυνση των Σούμποντιτς, Ράτζα και Οικονόμου (που μαζί με τον Αλβέρτη ήταν τα κόκκινα πανιά εκείνη την περίοδο). Ύστερα απο 3 χρόνια και οι 3 τους βρεθήκανε να φοράνε τα κόκκινα. Σίγουρα όχι τυχαία αντίδραση...

Τότε πολλοί μιλούσανε για αντιδράσεις που κάνανε κακό στην ομάδα ,ο Παύλος έβγαζε ανακοινώσεις μέρα παρά μέρα ώστε να μην καταστραφεί όλη η σαιζόν ,οι καλοθελητές βγάζανε στο προσκήνιο τον ερχομό του Ιωαννίδη και όλη η κατάσταση έμοιαζε με βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Βάσει των αποτελεσμάτων ,αυτό το κράξιμο καλό έκανε μιας και έσφιξαν οι κώλοι αλλά και οι αποχωρήσεις εν τέλει δεν ζημίωσαν την ομάδα ,αφού ο ερχομός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με άλλες μεγάλες μεταγραφές όπως του Ρέμπρατσα και του Κάτας ,ήταν η απαρχή για την χρυσή περίοδο της ομάδας μπάσκετ.

Στο ερώτημα ,αν θα ξαναζήσουμε ποτέ παρόμοια σκηνικά; Όσο είναι ο Ζοτς στον πάγκο και οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι κρατάνε όρθιο αυτό το τεράστιο οικοδόμημα που έχουν φτιάξει ,η απάντηση είναι όχι! Όσους αποκλεισμούς κι αν ζήσουμε ,όσα πρωταθλήματα κι αν χάσουμε ,είναι αδύνατον -τουλάχιστον στο μυαλό μου- να φανταστώ κάτι τέτοιο.

Τον Μάρτιο του 1999 ,ούτε που μπορούσαμε να διανοηθούμε πόσες χαρές θα γευόμασταν με αυτό το τμήμα...

ΥΣ: Highlight σε εκείνο το ματς με τον Σπόρτιγκ ,η κίνηση του Νίκου Μπουντούρη να φιλήσει το τριφύλλι μπροστά στους οργανωμένους. Ευτυχώς ,πρόβατα δεν είχαμε ποτέ και τα σχετικά καντήλια φύγαν κατευθείαν..

ΥΣ2: Η συγκεκριμένη αναδρομή είναι και μάθημα ,για όσους κατηγορούν τους οργανωμένους πως το μόνο που τους ενδιαφέρουν είναι οι φασαρίες και πως η παρουσία τους πολλές φορές ,κάνει κακό στην ομάδα. Τότε ,χαλούσε την ηρεμία στην ομάδα. Τα κραξίματα στον Ιωαννίδη ήταν ηλιθιώδη διότι τότε ο Ξανθός ήταν ο καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα. Ευτυχώς η Θύρα 13 αντέδρασε ,ο Παύλος πήγαινε στους συνδέσμους και άκουγε απόψεις και εν τέλει δεν λερώθηκε ποτέ ο Σύλλογος με την παρουσία του ...Ντούσαν Μπάγεβιτς του μπάσκετ. Αντιθέτως ,τα αποτελέσματα τα ζούμε 13 χρόνια μετά. Οπότε καθήστε ,σκεφτείτε ,συγκρίνετε καταστάσεις και δείτε τι πέτυχε η τότε συμπεριφορά του κόσμου.

 Εγώ τα συγκρίνω με το τώρα... Διεκδικούμε το καλύτερο σεβόμενοι τον Σύλλογο ,δεν συμβιβαζόμαστε με το μέτριο(=δεύτερες και τρίτες θέσεις του Βαρδινογιάννη). Και θα πετύχουμε!

ΥΣ3: Πρωτοσέλιδα μετά απο τα παραπάνω γεγονότα..





Σχόλια

  1. Εκείνη η διετία 1997-99 είχε παρα πολλές ομοιότητες, όντως την περίοδο 1997-98 στο Eurocup ήταν που αποκλειστήκαμε απο την Στεφανέλ Μιλάνο.Μάλιστα και τότε είχαμε παρουσία οπαδών στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Επίσης εκείνη την περίοδο είχε προηγηθεί ο αποκλεισμός απο τον ελλιπέστατο και με πολλά οικονομικά προβλήματα Άρη στο Αλεξάνδρειο στο φαιναλ-φορ του Κυπέλλου, και ήττα απο τον Ολυμπιακό στον μικρό τελικό με 25 πόντους διαφορά εάν θυμάμαι καλά. Οπότε το πρωτάθλημα ήταν η μοναδική διέξοδος γιατί θα είχαμε ακόμα χειρότερα επεισόδια.
    Την χρονιά που συζητάμε 1998-99 πάλι είχε προηγηθεί αποκλεισμός απο τον Άρη στο Κύπελλο, και στην συνέχεια αυτά που περιγράφει το άρθρο. 

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ηταν ευρωλιγκα,ευρωκυππελο ηταν νομιζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Panathinaikos Press13/12/12 3:35 μ.μ.

    Eurwliga itan file kathoti eixame parei to prwtathlima tin proigumeni season. Sto eurocup (den thimamai Kai pws legotan) paizame tin season 97-98 pou apokleistikame apo tin stefanel Milano .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. popo re maga mou....san xtes ta thimamai ola afta...epeisis na soou thimiso kai tin proigoumeni xronia 1997-1998 pou eixame apoklistei apo tin milao tou tzentile kai tou sigala paroti eixame kerdisei 20 pontus ston proto agona sto oaka.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. file Riosma1980 97-98 eitane afto pou les...saporta dn to legane tote?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. oxi ton eixame akoma stin omada ton kalaitzi basiko playmaker kiolas...malista eitan protaprilia otan apoklisteikame tote...san psema eixe akoustei...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου