Άποψη:Tα δεδομένα για την επόμενη χρονιά


Απο αναγνώστη του Overlap

Τα γεγονότα δε μπορούν να αλλάξουν. Στόχος είναι η διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος


Προσπαθώντας όπως οι περισσότεροι, να αποτιμήσουμε τις συνέπειες της δραματικής εξέλιξης του ντέρμπι των αιωνίων, βρισκόμαστε ενώπιον κάποιων σκέψεων αναφορικά με το μέλλον του Παναθηναϊκού. Αυτές θα επιχειρήσουμε να καταθέσουμε για συζήτηση και προβληματισμό

1.    Το αρχικό πλάνο

Το 2008, όταν η πολυμετοχικότητα έμπαινε στη ζωή μας, κανείς δε φανταζόταν ότι οι
εξελίξεις θα ήταν ανάποδες.

Εκτός από τη μεγάλη ποσότητα χρηματικών κεφαλαίων που εισέρευσαν στην ομάδα και τον αριθμό των παραγόντων που ενεπλάκησαν στα διοικητικά του συλλόγου, μεγάλο κομμάτι των «υγιών» φιλάθλων συσπειρώθηκε γύρω από το καινούργιο όραμα του Παναθηναϊκού που προπαγανδίστηκε εμφατικά από τα ΜΜΕ.

Ένα καινούργιο γήπεδο 40000 θέσεων ήταν στα σκαριά να κατασκευαστεί, οι ακριβές μεταγραφές απογείωσαν τα όνειρα των φίλων της ομάδας. Το νέο ξεκίνημα πλαισιώθηκε από ένα έμπειρο προπονητικό επιτελείο και αρκετούς παλαίμαχους που συνέδεαν το παρελθόν με το –τότε- παρόν.

Ο στόχος του αρχικού πλάνου ήταν ένας και μοναδικός. Κυριαρχία σε Ελλάδα και Ευρώπη, με τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής και φαντεζί ομάδας που θα σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της. Από την άλλη, η δημιουργία του γηπέδου στο Βοτανικό καθώς και η ενδυνάμωση της διοίκησης που θα έβαζε στον πάγο οριστικά τις κακές σχέσεις Βαρδινογιάννη οργανωμένων, θα ανέβαζε επίπεδο το σύλλογο εντός και εκτός Ελληνικών και Ευρωπαϊκών συνόρων.

Το σχέδιο αυτό απέτυχε εν μέρει, σε σημεία και για λόγους που έχουν αναλυθεί πολλές φορές. Όμως καλό είναι να θυμόμαστε ποια ήταν η Παναθηναϊκή πραγματικότητα, γιατί θα μας βοηθήσει να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα

2.    Το σημερινό πλάνο

Πολύ νερό κύλισε στο μύλο του συλλόγου από τις ένδοξες μέρες Παναθηναϊκής υπερηφάνειας μέχρι το Κυριακάτικο «ντέρμπι της ντροπής».

Σήμερα, με τον κουρνιαχτό των επεισοδίων και της βίας να έχει καταλαγιάσει, οφείλουμε να καταγράψουμε τις πιθανές επιλογές των πρασίνων για την επόμενη μέρα.

•    Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 14 παίκτες αποχωρούν το καλοκαίρι, είτε ως ελεύθεροι, είτε με μεταγραφή. Είναι ασφαλές να πούμε ότι ο κύκλος της ομάδας του 2008 κλείνει οριστικά. Είναι, πλέον, επιτακτική ανάγκη να σχεδιαστεί η επόμενη χρονιά με βάση τα νέα οικονομικά δεδομένα. Μονόδρομο αποτελεί η ανταπόκριση στο FFP της UEFA, άρα μιλάμε για ένα χαμηλό μπάτζετ που δύσκολα θα φτάνει το σημερινό. Αναμενόμενο είναι ότι η ομάδα της επόμενης χρονιάς δεν θα κάνει ηχηρές μετεγγραφές, αλλά θα στηριχτεί σε λίγους έμπειρους παίκτες και πολλούς από την ομάδα Νέων που θα «προαχθούν». Είναι λογικό να σκεφτούμε τους δανεισμούς τύπου Ζέκα και Κουίνσι, όμως αυτό απαιτεί οργάνωση στο scouting και συνεννόηση με το τεχνικό επιτελείο…

•    …το οποίο αποχωρεί επίσης το καλοκαίρι μαζί με τον Φερέιρα. Αίσθηση μας είναι ότι δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα προσλάβει στο κοντινό μέλλον έμπειρο ξένο τεχνικό εγνωσμένης αξίας, δεδομένου ότι θα δοθεί έμφαση στο χτίσιμο μια καινούργιας ομάδας από τα σπλάχνα των ακαδημιών. Από την άλλη μεριά, οι απαιτήσεις για Ευρωπαϊκή διάκριση έχουν σχεδόν εξανεμιστεί σε αγωνιστικό επίπεδο και τυχόν κατάταξη της ομάδας σε θέση πρόκρισης για κάποιο Ευρωπαϊκό κύπελλο μάλλον ενδιαφέρει μόνο για να κλείσει οικονομικές τρύπες. Ένας προπονητής τύπου Ρότσα θα είναι ο ιδανικός για να καλύψει τις ανάγκες της ομάδας για την επόμενη σεζόν

•    Η επιστροφή στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας είναι πιο κοντά από ποτέ. Κακά τα ψέματα, στο σημείο που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, αγωνιστικά αλλά και κοινωνικά, όχι το ΟΑΚΑ δε μπορεί να γεμίσει, αλλά ούτε διαρκείας πρόκειται να πουλήσει. Οι καταστροφές που φτάνουν τα 300χιλ ευρώ, συνυπολογίζοντας το ετήσιο μίσθωμα του ΟΑΚΑ, την αποχώρηση της ΑΕΚ από τα έξοδα, τη συντήρηση του τάπητα, τις ρήτρες βίας και περιφρούρησης, καθώς επίσης και η αδυναμία εμπορικής εκμετάλλευσης και διαφήμισης στο αχανές γήπεδο, ανεβάζουν πολύ το κόστος και εξαλείφουν τα οφέλη για την ομάδα βραχυπρόθεσμα. Επίσης το ΟΑΚΑ δεν είναι έδρα, και η ομάδα οφείλει να συσπειρωθεί στο «σπίτι της» ώστε να ξεκινήσει να χτίζεται σε στερεά θεμέλια από την αρχή. Από εκεί που ξεκίνησε. Έτσι κι αλλιώς, τα τηλεοπτικά έσοδα, είναι σχεδόν εγγυημένα μέσω της Σούπερ Λίγκας, το ίδιο και οι χορηγίες του ΟΠΑΠ και των άλλων εταιρειών.

•    Στα διοικητικά, καλώς η κακώς οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί. Και περιστρέφονται γύρω από τις οικονομικές ανάγκες της ομάδας. Ο προϋπολογισμός αναμένεται να ελαφρύνει σημαντικά με τις αποχωρήσεις το καλοκαίρι και τα χρήματα που έχουν μπει και θα μπουν θα είναι αρκετά ώστε να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες του Παναθηναϊκού. Η τιμή της μετοχής είναι στο 0,33, διάθεση από πολλούς επιφανείς μετόχους υπάρχει να στηριχθεί ο σύλλογος και να γίνει «επανεκκίνηση» με καινούργια δεδομένα (πχ αποχώρηση Γόντικα). Αυτό μπορεί να σημαίνει και την εμφάνιση νέων επενδυτών που θα δουν ίσως μια επιχειρηματική ευκαιρία να αγοράσουν φτηνά μια τεράστια ποδοσφαιρική αξία, που βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή.

•    Στόχοι της ομάδας και αγωνιστικό πρόσωπο: Ξεκινώντας με χάντικαπ μείον δύο βαθμών την επόμενη χρονιά, τίποτα δεν είναι χαμένο. Ωστόσο, για όλους τους λόγους που αναφέραμε νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός δεν αναμένεται να είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Ολυμπιακό. Θα πρέπει ρεαλιστικά να αποδεχτούμε πως ο στόχος θα είναι το καλό πλασάρισμα στη βαθμολογία, που οδηγεί στα Ευρωπαϊκά κύπελλα και το κύπελλο Ελλάδας. Τα όνειρα πρωταθλητισμού δεν θα πρέπει ποτέ να εκλείψουν, όμως δε γίνεται να ζητάμε το αδύνατο και να βάζουμε παράλογη πίεση σε έναν πολλαπλά πληγωμένο οργανισμό.

Συμπέρασμα

Από άλλη αφετηρία ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός, με άλλα όνειρα, και σε άλλο δρόμο κατέληξε να παλεύει για την επιβίωση του. Η ανασύνταξη επιβάλλεται να γίνει με σχέδιο προσαρμοσμένο στην πραγματικότητα. Είτε επειδή κάποιοι θέλησαν να βρεθεί εκεί ο σύλλογος, είτε επειδή κάποιοι αδιαφόρησαν. Δεν είμαστε δικαστές για να κρίνουμε, η ιστορία θα αποφανθεί για τα πραγματικά γεγονότα. Εμείς από τη θέση του φίλαθλου ενδιαφερόμαστε να δούμε την ομάδα μας να γεννιέται από τη στάχτη της και να μας προσφέρει τις στιγμές που έχει αποδείξει πως μόνο αυτή μπορεί. Έστω κι αν όλα φαίνονται χαμένα από χέρι….


http://www.overlap.gr/?p=16606 

Σχόλια

  1. ΩΡΑΙΑ ΛΟΙΠΟΝ!ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑΜΕ ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΤΖΙΓΚΕΡ.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΞΑΝΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΖΙΓΓΕΡ, ΕΝΩΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΠΟ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΑΙΣΙΟΝΩΝΤΕ ΑΠΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΜΑΚΡΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΝΟΜΒΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΤΛΟΥΣ, ΟΤΙ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ 10-15000 ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΧΑΝΕΙ ΣΕ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΕΣΤΙΖ.  ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΤΟΧΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΟΜΑΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λεωφόρος και ξερό ψωμί. Δεν χάνει σε τίποτα η ομάδα, θα δείτε πως θα παίζει του χρόνου , αν βέβαια πάμε στη Λεωφόρο. Ας μου πεί κάποιος με επιχειρήματα γιατί θεωρεί ότι το ΟΑΚΑ είναι έδρα.
    Όλες οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης παίζουν στα γήπεδά τους, εμείς τη Λεωφόρο έχουμε, 17000 θεατές χωράει, σ'αυτήν θα παίζουμε. Η ΑΕΚ δεν έχει γήπεδο, το γκρέμισε και είναι ανέστια, εμείς θα πρέπει να λέμε δόξα τω Θεώ που έχουμε δικό μας γήπεδο και που ανακαινίστηκε 2 φορές το 2000 και το 2007. Ο Γαύρος στο νέο Καραισκάκη που έχει έδρα, χωράει δεν χωράει 30000 θεατές.
    Εντάξει δεν λέω μακάρι να είχαμε γήπεδο 40000 θεατών, αλλά αυτό έχουμε, κατά την γνώμη μου είναι πολύ δυνατή έδρα, με μια σοβαρή ανακαίνηση το γήπεδο θα είναι κούκλα.
    Εξάλλου λόγω της γειτνίασης του αγωνιστικού χώρου με τις κερκίδες οι φωνές των 17000 θεατών στη Λεωφόρο ισοδυναμούν μαθηματικά με 40000 θεατές στο ΟΑΚΑ λόγω ότι ο αγωνιστικός χώρος είναι μακριά από τις κερκίδες και οι φωνές διασπέρνονται ασύμμετρα χωρίς να στοχεύουν στους παίκτες.
    Με μια σοβαρή ανακαίνηση( σοβάτισμα εξωτερικών τοίχων, βάψιμο περιμέτρου, πλακάκια στις θύρες εισόδου, ηλιακοί συλλέκτες ή φωτοβολταικά πανέλα στα στέγαστρα για εξοικονόμηση ενέργειας) το γήπεδο με λίγα σχετικά χρήματα γίνεται σχετικά νέο και ικανό να διεξαχθούν ακόμη και διεθνείς αγώνες. 
    Στο εξωτερικό παλαιά γήπεδα χρησιμοποιούνται ακόμη για ποδοσφαιρικούς αγώνες κάνοντας οι σύλλογοι τις αντίστοιχες ανακαινήσεις. Π.χ. η Τσέλσυ έχει έδρα το Σταμφορντ Μπριτζ που είναι παλαιό γήπεδο με χωρητικότητα 38000 θεατών και δεν σκέφτεται να παίξει μπάλα στο Γουέμπλει χωρητικότητας 90000 θεατών που για την αξία των παικτών της και το πρεστίζ της θα ήταν εξαιρετικό.
    Αντίθετα εμείς στην Ελλάδα θεωρούμε ότι το πρεστίζ μιας ομάδας εξαρτάται από το χωρητικότητα του γηπέδου που θεωρεί ως έδρα της. Κανείς δεν εξετάζει αν το γήπεδο που έχει ως έδρα της είναι δικό της δηλ. ιδιοκτησία της ομάδας και αν έχει τα χρήματα να το καλοσυντηρεί. Συνεπώς βλέπουμε ότι είμαστε άνθρωποι του φαίνεσθαι και όχι της απλότητας και του αποτελέσματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου