«Καθημερινά» οικονομικά προβλήματα σε ένα αποστειρωμένο σωματείο, χωρίς αντισώματα

Overlap.gr


Τα οικονομικά προβλήματα του Παναθηναϊκού δε διαφέρουν από τα αντίστοιχα της πλειοψηφίας των ομάδων της Super League. Η έλλειψη ρευστότητας αποτελεί, άλλωστε, σύνηθες φαινόμενο για τις ελληνικές ΠΑΕ και δεν αποτελεί «είδηση» Επομένως, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους πράσινους δεν προκαλεί έκπληξη εκ πρώτης όψεως. Ωστόσο, το βασικό δομικό χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το μέγεθος των προβλημάτων δεν είναι η
απουσία κεφαλαίων αυτή καθεαυτή, αλλά το γεγονός ότι η αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων είναι πρωτόγνωρη για το τριφύλλι.


Ο βρεγμένος έχει αποκτήσει αντισώματα

Ιστορικές ομάδες όπως ΠΑΟΚ-ΑΕΚ-Άρης κουβαλάνε τα χρέη στο DNA τους, καθώς το μέγεθος των οφειλών προς τρίτους έχει απειλήσει τη βιωσιμότητά τους πολλάκις κατά το παρελθόν. Μέσα από τον κυκεώνα των δυσκολιών, οι διοικήσεις έχουν αποκτήσει εμπειρία στο crisis management και ικανότητα ελιγμών στα όρια της νομιμότητας. Ακολουθώντας, λοιπόν, το αμφιβόλου ηθικής ρητό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» έχουν κάνει συνήθεια τη «σωτηρία» στο παρά 5 της οριστικής καταστροφής.

Αντίστοιχα, οι φίλαθλοί έχουν προσαρμόσει τις απαιτήσεις τους στα δεδομένα της δυσοίωνης πραγματικότητας διαμορφώνοντας σταδιακά «κουλτούρα συνεισφοράς» ώστε να συμβάλλουν στην επίλυση προβλημάτων. Έχοντας βιώσει την ανασφάλεια στο πετσί τους, ανέπτυξαν αντανακλαστικά έγκαιρης αντίδρασης με έμμεση ή άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών για οικονομική συνεισφορά.

Το πιο αποστειρωμένο σωματείο σε…κρίση

Ο Παναθηναϊκός αποτελούσε το πλέον προεδροκεντρικό / οικογενειοκρατικό club στην Ελλάδα. Ανεξάρτητα από στρεβλώσεις και εσωτερικές αντιμαχίες, ο τρόπος λειτουργίας της ΠΑΕ είχε δημιουργήσει μία «ομπρέλα προστασίας» απέναντι σε προβλήματα ρευστότητας που συχνά αντιμετώπιζαν οι υπόλοιπες ομάδες. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι φίλαθλοι περιορίστηκαν σε ρόλο πελάτη-θεατή καθώς δε χρειάστηκε ποτέ να αναλάβουν συντονισμένη δράση για οικονομική ενίσχυση. Η απουσία θεσμών όπως Λέσχες Μελών και η περιορισμένη συμμετοχή στον ΑΣ μείωσαν την αίσθηση «κοινής ταυτότητας» με αποτέλεσμα να μην αισθάνεται ο κόσμος την ομάδα «δική του». Μοιραία, λοιπόν, παρατηρεί παθητικά της θλιβερές εξελίξεις χωρίς να αναλαμβάνει πρωτοβουλία για ενεργή συμμετοχή στην επίλυσή τους.



Η ‘ελιτίστικη’ νοοτροπία με την οποία αξιολογούνταν οι συμμετέχοντες στα κοινά του Παναθηναϊκού οδήγησε σε σαφή διακριτότητα ρόλων, απομακρύνοντας σταδιακά τους φιλάθλους από δράσεις ενίσχυσης. Το «αποστειρωμένο μοντέλο» λειτουργούσε ομαλά όσο η οικογένεια Βαρδινογιάνη ή οι πολυμετοχικοί είχαν διάθεση να επενδύσουν και να χορτάσουν τη ματαιοδοξία τους. Ωστόσο, η ευρύτερη οικονομική ύφεση έπληξε τα συμφέροντά τους και κατέστησε ασύμφορη την εμπλοκή τους σε διοικητικά σχήματα. Τα προσχήματα για το «ράγισμα του γυαλιού» είναι διαφορετικά για τον καθένα, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο Παναθηναϊκός έμεινε ακυβέρνητος και δε διαθέτει «μπαρουτοκαπνισμένους» μούτσους για να το σώσουν από το ναυάγιο.

Συμπέρασμα

Οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής πραγματικότητας θα υποσκελίσουν το πρόβλημα και δε θα υπάρξουν τιμωρίες «τύπου Ηρακλή-Λάρισας». Άλλωστε, πρωτάθλημα χωρίς Παναθηναϊκό…δε γίνεται. Ωστόσο, ο πραγματικός ρόλος των πράσινων είναι η διεκδίκηση τροπαίων και η συμμετοχή σε κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επομένως, επιβάλλεται να αλλάξει η κουλτούρα του συλλόγου προκειμένου να επαναπροσδιοριστούν οι αρμοδιότητες των stakeholders και να δημιουργηθούν υγιείς βάσεις για μελλοντική επιτυχία.

http://www.overlap.gr/?p=16818

Σχόλια