Τα «εγκλήματα» του Πατέρα και το 5% του Βαρδινογιάννη

Σταμάτης Γάρρης

Με τη δαμόκλειο σπάθη της UEFA να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι του Παναθηναϊκού, δεν μου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση η προβολή από συγκεκριμένα ΜΜΕ της άποψης «γι’ αυτή την κατάντια φταίνε οι εκτοξευτές που έκαναν κακοδιαχείριση, ξόδεψαν, ξόδεψαν, ξόδεψαν και μετά εξαφανίστηκαν. Με τους Βαρδινογιάννηδες 30 χρόνια ο σύλλογος δεν χρώσταγε ούτε σεντς, ήταν μαγαζί γωνία, καμάρωνε η UEFA που έχει τέτοιο μέλος και βέβαια υπάρχει και το γνωστό σύνθημα Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός». Ας προσπαθήσουμε με στοιχεία λοιπόν να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα και όχι το
fast food που μοιράζεται μέσω e mail από την αυλή του Τζίγκερ. Το κείμενο είναι μεγαλύτερο του συνηθισμένου αλλά αυτό ήταν, άλλη ανάλυση πολυμετοχικότητας δεν σκοπεύω να ξανακάνω. Με κουράζουν οι επαναλήψεις.

Αρχή από το «Α» της πολυμετοχικότητας. Λέγεται ότι ο Βαρδινογιάννης αντίθετα με τη λαϊκή απαίτηση δεν πούλησε μέρος των μετοχών του για να καρπωθεί τα χρήματα αλλά άνοιξε την ΠΑΕ για να πάνε τα χρήματα στην ομάδα. Συγκινούμαι. Κατ΄αρχάς η λαϊκή απαίτηση όπως αυτή εκφράζονταν όλα τα χρόνια ήταν «πούλα την ΠΑΕ», όχι «κράτα το 50%». Δεύτερον η συμφωνία για να μπουν όλοι όσοι μπήκαν στην πολυμετοχικότητα (όλοι έτσι; Εννοώ και τον Παύλο) ήταν να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα από την ομάδα.

Πάμε στο «Β». Τα 67 εκατ. ευρώ που μπήκαν τότε (20 Βγενόπουλος, 10 Πατέρας, από 9 ο Γιαννακόπουλος, ο Ζολώτας και μαζί οι Ξυλάς – Πολέμης – Νίκας, 5 ο Δάβαρης και τα υπόλοιπα μικρομέτοχοι) θα χρησιμοποιούνταν για την ενίσχυση της ομάδας. Όχι σε ένα καλοκαίρι. Άλλωστε το ποσό ήταν τεράστιο. Αλλά κανείς (ούτε φυσικά ο Τζίγκερ έτσι;) δεν έβαλε πουθενά όρο «αυτά τα χρήματα θα πρέπει να μας βγάλουν μέχρι το 2011, 2012, 2013 ή 2020».

Συνεχίζουμε με το «Γ». Πρόεδρος μπήκε ο Πατέρας με εισήγηση Βαρδινογιάννη και σύμφωνη γνώμη Βγενόπουλου, Γιαννακόπουλου. Τα χρήματα δεν έβγαιναν έτσι από το ταμείο της ΠΑΕ. Ο πρόεδρος δεν είχε την εξουσία να μοιράζει αφειδώς τα εκατομμύρια. Υπογραφές για τα κονδύλια έβαζαν ο οικονομικός διευθυντής, Παπαδοσπυριδάκης και ο γενικός διευθυντής, Βουτσαράς. Αμφότεροι άνθρωποι επιλογής Βαρδινογιάννη και υπάλληλοί του επί σειρά ετών. Ακόμα ακόμα στο τέλος κάθε σεζόν κατατίθονταν στο Δ.Σ. (τότε μετείχε ο Βαρδινογιάννης αυτοπροσώπως) ο απολογισμός αλλά και ο προϋπολογισμός της επόμενης. Χωρίς έγκριση δεν περνούσε. Και προφανώς έγκριση έπαιρνε στη διετή λειτουργίας της πολυμετοχικότητας.

Περί του οικονομικού «καθαρά». Βέβαια και ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα για την ενίσχυση της ομάδας. Εννοείται πως έγιναν λάθη. Όλα την πρώτη περίοδο. Τότε ξοδεύτηκαν για μεταγραφές (μαζί με δικαιώματα μάνατζερ) κοντά στα 25 εκατ. ευρώ. Από αυτά τα 6 ήταν κληροδότημα Βαρδινογιάννη αφού ο Ιβανσιτς είχε αυτή την οψιόν αγοράς, ο Μάτος κόστισε περίπου 4 εκατ. ευρώ διότι τόσα ζήτησε ο μεγαλοατζέντης του Πίνι Ζαχάβι για να μην τον δώσει στην Πόρτσμουθ (μια υπόθεση που «έσκασε» εντελώς τυχαία τις μέρες που δημιουργούνταν η πολυμετοχικότητα…), ο Μουν ήταν μεταγραφή Βέλιτς. Με τη χρονική απόσταση τεσσάρων ετών πια μπορούμε να δούμε εάν εκείνη η μεταγραφική περίοδος (μαζί με το χειμώνα) ήταν αποτυχημένη. Τεράστιο μείον οι Μελίσσης (2 εκατ. ευρώ,), Σόουζα (με τον συμψηφισμό της πώλησής του εν τέλει η χασούρα πήγε στα 2,5 εκατ. ευρώ χωρίς το συμβόλαιο), Ρουκάβινα (2,8), Γκάμπριελ (1,8). Μεγάλο συν οι Ζιλμπέρτο Σίλβα (δεν χρειάζεται να αναφέρω τι κέρδισαν οι Πράσινοι από την παρουσία αυτής της κορυφαίας ποδοσφαιρικής προσωπικότητας), Χριστοδουλόπουλος (το «10» το καλό των επόμενων ετών) και απ’ ό,τι βλέπετε φέτος Κλέιτον. Οι δύο τελευταίοι παρεμπιπτόντως ήρθαν πιστωμένοι (τότε χρεωμένοι από την αυλή) από τον Βγενόπουλο. Για τον Λάζαρο έδωσε χορηγία 2 εκατ. ευρώ μέσω εταιριών του στον ΠΑΟΚ, για τον Κλέιτον άλλοι λένε ότι τον έκανε δώρο, εγώ μένω στην προσωπική επαφή με τον φίλο του πρόεδρο της ΑΕΛ, Κώστα Πηλαδάκη που έστειλε τον παίκτη στον Παναθηναϊκό και όχι στην ΑΕΚ. Κέρδισαν οι Πράσινοι σε προσφορά αλλά και χρήμα από τον Τζόρβα, αλλά το προσπερνάω.

Τη δεύτερη σεζόν έφυγαν επίσης πολλά χρήματα. Θέλετε να συζητήσουμε σοβαρά αν έπρεπε να αποκτηθούν οι Σισέ, Λέτο, Κατσουράνης; Εδώ μέχρι και ο Μπιάρσμιρ (ποιος να το ‘λεγε;) αποδεικνύεται φέτος πολύτιμος. Μέχρι και για τον Μαρίνο κατακρίθηκε ο Πατέρας αλλά ο Μαρίνος και εκατομμύρια δεν κόστισε και ολόσωστη κίνηση αποδείχθηκε η ανταλλαγή του με τον Μουν (που βολοδέρνει στη Νότια Αφρική τώρα έχοντας να παίξει μπάλα από το 2009). Ναι δεν «έπιασε» ο Σεϊταρίδης. Το συνολικό κόστος μέχρι σήμερα είναι κοντά στο 1,3 εκατ. ευρώ. «Πεταμένα»; Εντελώς. Να πάμε και στον Καντέ; Όντως δόθηκαν πολλά στον παίκτη. Μπακαλίστικα ας πούμε ότι παίρνει τα διπλάσια απ’ όσα θα υποστήριζε ένα νορμάλ συμβόλαιο. «Πεταμένα» άλλα 1,3 λοιπόν; 2,6 εκατ. ευρώ «πεταμένα». Τα υπόλοιπα, όμως, μήπως παραέπιασαν τόπο; Μήπως ήταν η κορυφαία μεταγραφική περίοδος της τελευταίας 15ετίας; Ο τίτλος του 2009-10 και τα χρήματα που εισέπραξε ο Παναθηναϊκός από το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και τη συμμετοχή στο Europa League (συγνώμη για την ασέβεια προς τον Τζίγκερ αλλά ευρωπαίος παρέμεινε ο Παναθηναϊκός και τις σεζόν 2008-09, 2009-10), συνυπολογίζονται άραγε από κανέναν εξ όσων επικρίνουν τις… σπατάλες; Και όλα αυτά για να ανατρέψει το Τριφύλλι τα πρωτεία του Ολυμπιακού σε όλα τα επίπεδα… Πού είναι λοιπόν η κακοδιαχείριση; Μα, τι ρωτάω κι εγώ.

Οι νοσταλγοί των εποχών της μεγάλης -προσωπικής τους- προβολής (δεν γράφω και για τη… μάσα γιατί ακόμα τρώνε από το ίδιο πιάτο) κρύβουν επιμελώς από τον κόσμο του Παναθηναϊκού άλλο ένα γεγονός. Λένε ότι ο Βαρδινογιάννης εξέφραζε πάντοτε ανοιχτά τη διαφοροποίησή του για την οικονομική πολιτική. Ας πούμε ότι το έκανε (που δεν το έκανε παρά το Μάιο του 2010). Δεν εξηγούν όμως ότι τη σεζόν 2010-11 με διοίκηση Βαρδινογιάννη στα φόρτε της (πρόεδρος κατ’ επίφαση ο Κωνσταντόπουλος, αντιπρόεδρος και κουμανταδόρος Γόντικας, μπροστάρης Τζίγκερ με επαφές ακόμα και με τον Ενιαίο Φορέα) ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν έκανε κράτει αλλά αύξησε τα έξοδα για μεταγραφές και συμβόλαια, γνωρίζοντας μάλιστα το διπλασιασμό της απόδοσης στην εφορία. Έδωσε 700.000 στη Λίβερπουλ για τον Πλεσί (συν 500.000 ευρώ συμβόλαιο), 1 εκατ. ευρώ για τον Μπουμσόνγκ μαζί με άλλο τόσο ετησίως για το συμβόλαιό του, 1,3 εκατ. ευρώ στον Γκοβού ως συμβόλαιο, 700.000 ευρώ στον Λουίς Γκαρσία ως συμβόλαιο, 440.000 ευρώ στο νέο τεχνικό διευθυντή της ομάδας.

Θέλω επίσης να θυμήσω τον Τιτανικό που βούλιαζε μέσα από την έκθεση της Deloitte που εστάλη μέσω mail στα δημοσιογραφικά γραφεία από την αυλή. 90 εκατ. ευρώ έλλειμα τριετίας 2011-13 προέβλεπε. Στο πιο αισιόδοξο σενάριο από τα τρία που είχε, το 2011 θα έκλεινε με 30 εκατ. ευρώ έλλειμα. Και προσοχή: έχοντας υπολογίσει 2 σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ και 1 στο Europa League. Τι έγινε τελικά; Χωρίς κανένα ευρωπαϊκό ματς ουσιαστικά φέτος, ακόμα και τα χειρότερα κοράκια όσο και να το ζόρισαν δεν ανέβασαν την «τρύπα» πάνω από 15 εκατ. ευρώ. Και χωρίς να έχει προβλεφθεί στην έκθεση η κρίση της χώρας που έριξε τα έσοδα ακόμα περισσότερο. Τόσο αξιόπιστη ήταν. Αλλά τότε που τα έλεγαν οι Βγενόπουλος – Πατέρας ήταν οι κακοδιαχειριστές που έπρεπε να βρουν δικαιολογία.

Κάτι τελευταίο. Λέγεται από την αυλή και αναπαράγεται ήδη ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στη σημερινή κωματώδη κατάσταση λόγω των «εγκλημάτων» Πατέρα, διότι σπατάλησε τα 67 εκατ. ευρώ που μπήκαν πριν τέσσερα χρόνια και τα 100 εκατ. ευρώ έσοδα διετίας 2008-10 (αυθαίρετο ποσό αλλά ας το δεχθούμε). Ωραίο το αστείο αλλά παρατράβηξε. Οι μέτοχοι (οι τέσσερις βασικοί) είχαν συμφωνήσει το αυτονόητο το Μάιο του 2008: θα συμμετέχει ο καθένας με το ποσοστό του σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια όταν θα «σωθούν» τα λεφτά. Θέλετε να πούμε ότι τα λεφτά «σώθηκαν» συντομότερα απ’ όσο θα έπρεπε; Να το πούμε. Πόσο θα άντεχαν; Τέσσερα χρόνια; Τι ομάδες θα φτιάχνονταν; Καβουράτες;

Ο Βαρδινογιάννης που ωρύεται πόσα χρήματα έχει βάλει στην τετραετία; 4,1 εκατ. ευρώ. Ολόκληρα. Δηλαδή σχεδόν το 1/6 των χρημάτων του Βγενόπουλου, το 1/3 του Πατέρα, το 1/2,5 του Παύλου, το 1/2,3 του Ζολώτα, κατά 1 εκατ. ευρώ λιγότερο από τον Δάβαρη. Προσπερνά τους Ξυλά, Πολέμη, Νίκα (έκαστος από 1,6 εκατ. ευρώ). Τι ποσοστό μετοχών έχει ο Γιάννης Βαρδινογιάννης; 54,7%. Mέχρι πριν 7 μήνες έλεγε ότι έχει το 30%. Τι έχει δείξει εν τοις πράγμασι την τελευταία τετραετία. Ότι έχει λειτουργήσει ως 5%. Θυμίζω επίσης ότι η αύξηση των 15 εκατ. ευρώ που προκυρήχθηκε την άνοιξη του 2010 απέβη άκαρπη διότι ο Τζίγκερ αποφάσισε ότι ο Πατέρας πρέπει να μαντρωθεί γιατί δεν τα έκανε καλά. Αν είχαν μπει εκείνα τα 15 θα ήταν αλλιώς, έτσι; Όπως θα ήταν αλλιώς εάν είχε βάλει και τα 9,1 εκατ. ευρώ το φθινόπωρο του 2010. Και βέβαια οι τελευταίες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου μπλοκαρίστηκαν από τον ίδιο που όρισε την τιμή μετοχής στο 1,12 ευρώ. Κορυφαίες στιγμές του το πεντάμηνο νταραβέρι με τους Σαουδάραβες και φυσικά η ΓΗΠΕΛ.

Καληνύχτα σας και μην πιστεύετε παρά μόνο στα μάτια σας.

http://matigarrida.wordpress.com/2012/02/25/%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-5-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B2/